De artistieke visie van Oumuamua
Een nieuwe studie geeft aan dat de eerste interstellaire asteroïde, Oumuamua, hoogstwaarschijnlijk uit een dubbelstersysteem kwam. Dit is een schema van twee sterren dat rond een gemeenschappelijk centrum draait. Om deze theorie te testen, besloten wetenschappers te begrijpen hoe effectief duale systemen zijn voor het uitwerpen van objecten. Ze keken ook naar hoe vaak dergelijke systemen zich in de Melkweg bevinden.
Het bleek dat rotsachtige hemellichamen, zoals Oumuamua, eerder uit dubbele sterrenstelsels komen dan uit single. We zijn er ook in geslaagd om erachter te komen dat het aantal afgedankte rotsachtige objecten moet worden gelijkgesteld aan ijs.
Onderzoekers zijn nog steeds verbaasd dat het eerste object van een buitenlands systeem een asteroïde bleek te zijn, omdat de komeet veel gemakkelijker te vinden is. Bovendien werpt het zonnestelsel meer kometen uit dan asteroïden. De analyse laat ook zien dat Oumuamua afkomstig zou moeten zijn van een systeem met een relatief hete massieve ster, omdat onder zulke omstandigheden een groot aantal rotsachtige objecten worden gecreëerd. Wetenschappers suggereren dat de asteroïde tijdens de vorming van de planeten uit een binair systeem werd geduwd. Het object werd voor het eerst opgemerkt op 19 oktober 2017 op het Hawaiian Observatory. Met een straal van 200 m vloog hij met een snelheid van 30 km / sec. De dichtstbijzijnde benadering van de aarde was 33000000 km.
Bij de eerste detectie dacht iedereen dat we tegenover een komeet van het zonnestelsel stonden. Maar ze toonde geen enkele komische activiteit bij het naderen van de zon en bewoog zich in de categorie asteroïden. Later gaven de snelheid en het traject een "buitenaardse" oorsprong aan. Feit is dat de excentriciteit van Oumuamua 1,2 is, en dit is het hoogst waargenomen in ons systeem. In feite was de snelheid op geen enkele manier verbonden met de zwaartekracht van onze ster.
Ondanks de ontvangen informatie blijven we de belangrijkste vragen stellen. Observatie van dergelijke objecten stelt ons in staat om het principe van de vorming van planeten in andere systemen te begrijpen.
