Door de aardedynamiek opnieuw te bekijken, werden de eerste vier onderzoekers van GOCE, SMOS, CryoSat en Swarm succesvolle missies. Ze hebben niet alleen de taken voltooid, maar ook de verwachtingen overtroffen, die verder gaan dan de oorspronkelijke doelen. Dit is niet het einde van het verhaal van Earth Explorer.
In het kader van ESA's toewijding om geavanceerde satellietmissies uit te voeren om het wetenschappelijke inzicht in onze planeet te bevorderen en het gebruik van wetenschappelijke technologieën in de ruimte te bevestigen, werden drie nieuwe ideeën gekozen om de 10e missie van Earth Explorer te lanceren. Aanvankelijk ontving het ECA Earth Observation Advisory Committee (ACEO) 21 voorstellen, maar besloot uiteindelijk om zich te concentreren op de drie meest veelbelovende: Stereoid, Daedalus en G-Klasse.
Traditioneel worden alle Earth Explorer-missies afgestoten door de wens om verschillende aspecten van het aardesysteem en de contacten die het systeem als geheel met elkaar verbinden te begrijpen. Het belangrijkste doel is om wetenschap en technologie te promoten en problemen op te lossen die direct verband houden met de sociale problemen waarmee de mensheid het komende decennium te maken zal krijgen (beschikbaarheid van voedsel, water, energie, hulpbronnen, klimaatverandering, enz.).
De Stereoid-missie kan in een baan om de aarde worden bevestigd met een van de Copernicus Sentinel-1-satellieten. Met behulp van de synthese van een gesynthetiseerde diafragmaradar zou hij kleine verschuivingen op het oceaanoppervlak, in gletsjers en op het aardoppervlak kunnen meten. Dit zou helpen om het begrip te verbeteren van kleinschalige modellen van oceaancirculatie, gletsjerdynamica en hun bijdrage aan de zeespiegelstijging. Daedalus levert een set gereedschappen voor het meten van een vrijwel onbekend gebied tussen de atmosfeer en de ruimte van de bovenste aarde. Hier zijn intrigerende processen die de transformatie en het transport van de zonne-energie en wind bepalen. Het project zal in staat zijn om het energievolume dat in de bovenste atmosfeer wordt afgezet te kwantificeren.
De G-Klasse heeft een synthetische diafragmaradar. Hij zal in een geosynchrone baan zijn om Afrika en de Middellandse Zee constant te volgen. De missie heeft tot doel de dagelijkse processen van de waterkringloop te herzien om het vermogen om neerslag, waterbeschikbaarheid, overstromingen en aardverschuivingen te voorspellen te verbeteren.
Start nu technisch onderzoek. Daarna zullen ze nog een selectie maken. De laatste missie zou moeten beginnen in de jaren 2027-2028.
