Europese wetenschappers analyseerden de Przybylsky-ster (HD 101065) en ontdekten dat bijna 200 jaar aan één axiale rotatie wordt besteed. Het object bevindt zich op 370 lichtjaar van ons verwijderd. Dit is een snelle oscillerende ster van het Ap-type in de constellatie Centaurus. Het trekt de aandacht vanwege zijn exotische chemische samenstelling.
Veel van de eigenschappen van HD 101065 zijn in eerdere studies geïdentificeerd, maar de rotatieperiode blijft een mysterie. Het is bekend dat objecten van het type Ap in staat zijn om te roteren van 12.00 tot 300 jaar. De laatste analyse concentreerde zich op de pulsatievariabiliteit van de ster en was gebaseerd op gegevens van juni 2015 tot juni 2017. Voor de beoordeling werd een polarimeter HARPSpol gebruikt met een 3,6-meter telescoop in Chili.
LSD Stokes I (onder), Stokes V (midden) en diagnostisch nul (N) -spectrum (boven) verkregen voor HD 101065 gedurende vier nachten in 2015-2017. Spectra worden berekend met behulp van 8 verschillende lijsten met lijnen die op elk paneel zijn aangegeven. Het blijkt dat de HD 101065 ongeveer 188 jaar nodig heeft voor één axiale rotatie. De berekening werd uitgevoerd door alle beschikbare metingen van het longitudinale magnetische veld te analyseren en de dipoolstructuur van het magnetisch veld van de ster te nemen. Maar de onderzoekers benadrukten dat dit voorlopige schattingen zijn en aanvullende beoordelingen vereisen om te bevestigen. De onderste limiet is gebaseerd op een magnetisch veld en bereikt 43 jaar.
Detectie van een lange rotatieperiode van HD 101065, samen met vorige detecties in Ap-objecten, geeft aan dat er andere niet-gevonden objecten kunnen bestaan. Verdere observatie zal meer informatie verschaffen over hun vorming en de oorzaken van traagheid. Tot nu toe wordt aangenomen dat de oorzaak magnetisch remmen is, waarbij het grootste deel van het impulsmoment verloren gaat in de fase van de voorlopige hoofdreeks.
