Wanneer een zuurstofatoom op zichzelf bestaat, noemen chemici het atomaire zuurstof. Maar waarom zouden we erom geven als we hem in de atmosfeer van Mars vinden of niet?
NASA en het Duitse Aerospace Center hebben onlangs een verklaring afgelegd: het lijkt erop dat wetenschappers atoomzuurstof in de atmosfeer van Mars hebben opgemerkt, wat ons potentieel behoorlijk veel zou kunnen vertellen over het leven op Mars, zowel in het verleden als in de huidige tijd.
Zoals Ian O'Neill uitlegt in een speciaal rapport voor de Seeker Daily, was de ontdekking opmerkelijk, niet alleen voor wat de wetenschappers vonden, maar ook hoe ze het vonden.
De technici zetten de SOFIA-telescoop in, die in wezen een luchtobservatorium is - een geavanceerde reflecterende telescoop die is verbonden met de omgebouwde Boeing 747. De SOFIA-telescoop vliegt op zijn 41.000 voet hoge kruishoogte en kan een veel duidelijker beeld van de ruimte krijgen dan de instrumenten die we gebruiken. op de grond beheren.
SOFIA was dus in staat om de eerste directe metingen van atomaire zuurstof in de atmosfeer van Mars te doen.
Atomaire zuurstof is een zeer reactieve vorm van de zuurstof die we inademen. Dit zijn in wezen twee zuurstofatomen samengevoegd, of O2. Wanneer een zuurstofatoom alleen bestaat, wordt het atomaire zuurstof genoemd. Deze vrije zuurstofatomen zijn erg behoeftig - ze hebben de neiging om andere chemicaliën te vangen, zoals koolstof, stikstof of zelfs andere zuurstofatomen, waardoor een ademend O2 ontstaat. Atomaire zuurstof wordt zelden gevonden op aarde, tenminste niet op zeeniveau. Maar door te meten hoeveel materiaal in de atmosfeer van Mars is, kunnen we veel aanvullende informatie over de planeet en zijn verleden krijgen.
Wetenschappers vermoeden bijvoorbeeld dat Mars vroeger veel warmer en natter was dan het nu is. Deze omstandigheden zijn veel gunstiger voor de levensduur van microben.
Inzicht in hoe verschillende soorten zuurstof zich in de loop van de tijd ontwikkelen, we kunnen een idee krijgen van hoeveel ademhalingszuurstof en hoeveel ozon er in het verleden rond Mars was. Deze bevindingen kunnen op hun beurt ons helpen bepalen of het leven op Mars vroeger was - en zo ja, kan het zich dan nog verstoppen onder deze griezelige rode rotsen.
