Het vooruitzicht van seizoensgebonden vloeibaar water dat over het oppervlak van Mars stroomt, herstelde onmiddellijk de discussies over het feit dat de planeet het meest lijkt op de aarde in het zonnestelsel en vandaag het leven kan hebben. Maar dit is niet de enige plek die wetenschappers onderzoeken.
Deze week, tijdens de hoorzittingen van het congres, presenteerden wetenschappers hun eerste vier kandidaten voor buitenaards leven in het zonnestelsel. Andere onderzoekers scanden radio- en optische emissies van verre sterren om technisch geavanceerde beschavingen vast te leggen. In de toekomst zijn wetenschappers van plan om te zoeken naar chemische tekenen van leven in de sferen van de planeten die cirkelen tussen nabijgelegen sterren.
Hier is een blik op de meest waarschijnlijke plaatsen om te leven tussen de buren van de aarde.
Mars
NASA-hoofdwetenschapper Ellen Stofan informeerde zonder aarzelen de autoriteiten dat Mars naar haar mening de eerste kandidaat was voor het zoeken naar leven buiten de aarde.
"We weten nu dat Mars eens een waterwereld was, net als de aarde, met wolken en watercyclus, en op dit moment is het echt een soort van stromend water aan de oppervlakte. Honderden miljoenen jaren lang was ongeveer de helft van het noordelijk halfrond van Mars de oceaan, misschien op sommige plaatsen tot een mijl diep, "zei Stofan.
"Het leven dat we kennen heeft vloeibaar water nodig dat al heel lang constant op het oppervlak van de planeet is. Daarom is Mars ons hoofddoel op zoek naar het leven in het zonnestelsel, "voegde ze eraan toe.
De volgende NASA rover, gepland om te lanceren in 2020, zal worden uitgerust met hulpmiddelen om te zoeken naar het oude microbiële leven, hoewel Stofan, een geoloog door training, gelooft dat we een definitieve conclusie moeten trekken op Mars we hebben astronauten nodig, boorstenen en experimenten uitvoeren.
Europa
De satelliet van Jupiter Europe heeft dezelfde afmetingen als de satelliet van de aarde, maar het heeft een zoute oceaan die twee keer zoveel water heeft dan de oceanen van de aarde.
De zeeën van Europa staan in contact met de stenige kern, die geschikte omstandigheden biedt voor de oorsprong van het leven. De satelliet heeft ook overvloedige energiebronnen. Dit laat één grote vraag over de zoektocht naar het leven: is er organische materie?
De expeditie, die voorbereidingen treft om te lanceren in 2020, zal proberen organisch materiaal te vinden dat uit de zee is weggevlogen door scheuren in het ijskoude oppervlak van de satelliet. Ze zal ook op zoek gaan naar een mysterieuze pluim uit waterdamp boven het zuidelijke poolgebied Europa, die in 2012 werd ontdekt door de Hubble-ruimtetelescoop.
Wetenschappers willen ook weten hoe diep in de oceaan de bevroren schors van Europa begraven ligt.
"Dit zal van groot belang zijn bij het opstellen van een strategie voor het zoeken naar leven," zei Jonathan Lyunin, een wetenschapper aan de Cornell University of the Planets, bij de kamercommissie voor ruimtewetenschap en -technologie.
"Er zijn zoveel ontwikkelingen die moeten worden toegepast op Europa ... als er vers organisch materiaal in de problemen zit, dan is dit een goede plek om te werken," zei hij.
Enceladus
Een van de meest onverwachte verrassingen van NASA's Cassini-missie op Saturn was de ontdekking van magma-pylonen in de ruimte van Enceladus, bekend als de gastheer van de wereldwijde ondergrondse oceanen.
"Maak een lijst met vereisten voor het leven op aarde - vloeibaar water, organische stof, mineralen, energie en chemische gradiënten, en Cassini vond het bewijs van dit alles in een fakkel," zei Jonathan Lunin van de Cornell University.
"De gemakkelijkste manier om het leven te zien, is door de trein te vliegen, waarmee Cassini veel tijd doorbracht met moderne hulpmiddelen die tekenen van leven kunnen detecteren," zei hij.
Titan
Saturn's grootste satelliet Titan biedt intrigerende perspectieven om het leven te vinden, hoewel het waarschijnlijk heel anders zal zijn dan alles wat op aarde te vinden is.
Dit is de enige satelliet in het zonnestelsel met een dikke beschermende atmosfeer. Cassini en zijn metgezel, de Huygens afkomstwagen, toonden de wereld methaanwolken, regen, ravijnen, rivierdalen en zeeën van methaan en ethaan.
"We kunnen niet nalaten te vragen of sommige biochemische nieuwe levensvormen kunnen ontstaan in deze exotische, koude omgeving", zei Jonathan Luninis van de Cornell University. "Titan is een test voor de universaliteit van het leven als een resultaat van kosmische evolutie."
Om het leven te vinden, zei Lyunin, heb je een ruimtevaartuig nodig in de vorm van een neergelaten capsule in de zee van Titan, die op het oppervlak kan drijven en metingen kan verrichten.
"We weten niet wat we hier zoeken, dus een algemene zoektocht naar modellen en moleculaire structuren en inhoud die afwijkingen van levenloze (niet-biologische) chemie aangeven, is geschikt," zei hij.
Aarde
Hoewel we weten dat er slechts op één planeet leven bestaat, de Aarde, maar wetenschappers weten niet hoe het eruit zag, en of het vanaf de eerste keer verscheen of dat er meer niet-succesvolle pogingen waren voordat het uiteindelijke resultaat werd behaald.
"Alleen de aarde is nu een voorbeeld van een bewoonbare planeet, de zoektocht naar het leven is ook noodzakelijk voor de verdere ontwikkeling van ons begrip van het leven op aarde", zei NASA-hoofdwetenschapper Ellen Stofan.
"We kennen organismen die taai, vasthoudend, metabolisch divers zijn en goed aangepast aan lokale milieuomstandigheden", voegde ze eraan toe.
Wetenschappers hebben levende microben ontdekt die consumeren wat als toxisch wordt beschouwd voor anderen en organismen die bestand zijn tegen straling, kou, hitte en andere extreme omstandigheden. "We weten dat hier, op aarde, het leven zich zeer snel ontwikkelde, nadat de omstandigheden waren gestabiliseerd. Dit is een factor die ons in staat stelt optimistisch te stellen dat er leven is in andere delen van het zonnestelsel, "zei Stofan.
Tips over hoe het leven op aarde begon, kunnen worden opgeslagen op de maan, die een geologisch record van de eerste miljard jaar van de aarde bevat.
"Dit is de tijd dat het leven op aarde begon. Om te begrijpen wat er geologisch gebeurt, kunnen we niets beters doen dan aandacht schenken aan de maan, "zei Jonathan Lunin van de Cornell University.
"We hebben echt geen laboratoriummodel van de oorsprong van het leven op aarde", voegde hij eraan toe. "Een van de redenen voor het bestuderen van de omgeving van ons zonnestelsel, waar blijkbaar er voorwaarden zijn voor het leven, is iets dat in werkelijkheid kan worden gezien als het leven ontstaat om een experiment in natuurlijke omstandigheden te maken, en niet in een laboratorium."
"Het is geweldig dat we vier richtingen in ons zonnestelsel hebben gevonden, waar het leven in het verleden misschien al een tijdje bestaat of bestond. Dit is het moment om daadwerkelijk te beginnen met zoeken, "zei hij.
