Schaduwen van zwarte gaten helpen de zwaartekrachtstheorie

te testen

Schaduwen van zwarte gaten helpen de zwaartekrachtstheorie

Synthetische schaduwopnamen van Boogschutter A * voor de Kerr Black Hole (bovenste rij) en niet-roterend dilaton zwart gat (onderste rij). Het linkermodel is gemaakt door algemene relativistische magnetohydrodynamische simulaties en het juiste model is realistische observatievoorwaarden.

Wetenschappers van het Instituut voor Radioastronomie. Max Planck voerde een nieuwe studie uit, waarbij hij de eerste beelden van niet-Einstein-zwarte gaten berekende: nu zijn ze moeilijk te onderscheiden van de standaard.

Een van de voorspellingen van de relativiteitstheorie van Einstein was het bestaan ​​van zwarte gaten. Ondanks recente waarnemingen in LIGO blijft direct bewijs met behulp van EM-golven ongrijpbaar. Wetenschappers moeten blijven zoeken in radiotelescopen. Onlangs was het mogelijk om modellen en realistische afbeeldingen van de schaduw van een aanzwellend supermassief zwart gat Boogschutter A * in het midden van de Melkweg te vergelijken. Het experiment werd uitgevoerd voor de algemene relativiteitstheorie en de theorie van de zwaartekracht. Het doel was om te testen of zwarte gaten van Einstein kunnen worden onderscheiden van alternatieve gaten in de theorieën van de zwaartekracht.

Niet alle materie-fotonen die in een zwart gat vallen, worden gevangen door de gebeurtenishorizon. Sommigen van hen bereiken verre waarnemers, waardoor je een zwart gat in de vorm van een "schaduw" kunt zien. De grootte en vorm zullen afhangen van de eigenschappen van het zwarte gat en de theorie van de zwaartekracht. De grootste afwijking van de relativiteitstheorie wordt dichter bij de horizon van de gebeurtenissen verwacht. Alternatieve zwaartekrachtstheorieën hebben verschillende voorspellingen gedaan over de kenmerken van de schaduw. Daarom bieden directe waarnemingen van Boogschutter A * een veelbelovende mogelijkheid om verschillende gissingen te testen.

Wetenschappers besloten de evolutie van materie te bestuderen die in twee compleet verschillende soorten zwarte gaten viel, en berekende de vrijgekomen straling om beelden te creëren. Gebruikte ook echte fysieke omstandigheden om maximaal realisme te bereiken. Om de effecten van zwarte gaten te krijgen, werden realistische simulaties van accretieschijven met vrijwel identieke initiële instellingen gebruikt.

Verrassend, met behulp van realistische resoluties, hebben wetenschappers ontdekt dat zelfs niet-Einstein-gaten zichzelf als normaal kunnen vermommen. De analyse toonde aan dat er theorieën van zwaartekracht zijn, waar zwarte gaten kunnen worden gemaskeerd door de wetten van Einstein. Er wordt aangenomen dat de algemene relativiteitstheorie correct is, maar toekomstige observaties moeten alle twijfels wegnemen. Informatie uit de orbitale pulsar, waar de onderzoekers nu naar op zoek zijn, zal helpen om dubbelzinnigheden weg te nemen. Nu zijn ze van plan hun zoek- en beoordelingsmethoden te verbeteren om overtuigend bewijs te verkrijgen van het bestaan ​​van een schaduw in een zwart gat.

Opmerkingen (0)
Zoeken