Sommige manen en ijzige objecten in een baan rond Saturnus hebben zich minder dan 100 miljoen jaar geleden gevormd, terwijl dinosaurussen door de aarde dwaalden.
Het idee dat sommige van Saturnus satellieten relatief modern zijn, komt van computermodellen die zwaartekrachtzwaartekracht interacties ontwierpen en orbitale hellingen veranderden met de tijd.
Astronoom Matija Cook van het SETI Institute en zijn collega's concludeerden dat de manen niet aanvankelijk werden vervangen door een gigantische Titaan, maar hoogstwaarschijnlijk gevormd in de laatste 2% van de planetaire 4, 5 miljardste geschiedenis.
Saturn heeft minimaal 62 manen, waarvan er 53 momenteel namen hebben. De telling omvat niet de honderden kleine ijsobjecten die deel uitmaken van de ringen van de planeet. Titan, de grootste satelliet van Saturnus (groter dan de planeet Mercurius), is de enige satelliet in het zonnestelsel met een dichte atmosfeer.
Hoewel de meeste satellieten van Saturnus relatief nieuw zijn, tonen modellen aan dat de planeet altijd een menigte van in een baan omlopende satellieten heeft gehad.
"Onze beste gok is dat Saturnus al eerder een vergelijkbare manen had, maar hun banen werden gealarmeerd door een speciaal soort orbitale resonantie waarbij de beweging van Saturnus rond de zon betrokken was. Uiteindelijk kruisten de banen van de naburige manen deze objecten en kwamen in botsing. Van dit puin en vormde vandaag een set van manen en ringen, "- zei Cook in een verklaring.
