Wat je op de foto ziet, zijn twee beelden van één wereld, ijzig, bedekt met kraters van Rhea, de op een na grootste natuurlijke satelliet van Saturnus. De foto bestaat uit foto's met een hoge resolutie gemaakt door de Cassini narrow-angle camera (NAC) op 9 februari gesuperponeerd op foto's gemaakt met een groothoekcamera. Voor onze ogen, het oppervlak van de satelliet gecorrodeerd door kraters verschijnt meestal in wit en grijs.
De linkerafbeelding toont Ray op een afstand van 82100 tot 74600 kilometer, de rechter afbeelding bestaat uit beelden die zijn genomen vanaf een afstand van 57900-51700 km. Beide worden verzameld door Heike Rosenberg en Tilman Denk aan de Vrije Universiteit van Berlijn. De foto's zijn genomen tijdens de missie van de T-109, met als doel om in de buurt van Titan te vliegen.
Met een diameter van 1530 kilometer is Ray de op één na grootste satelliet van Saturnus na Titan, terwijl de grootte ervan minder dan een derde is van de grootte van de grote broer. De hoge reflectiviteit van de satelliet is te danken aan het feit dat het grotendeels uit waterijs bestaat, dat bij een temperatuur van -185 graden Celsius harder wordt dan een steen.
Rhea is volledig bedekt met kraters en scheuren, waardoor deze indicator een van de leidende plaatsen in het hele zonnestelsel is. Dit komt door het zeer oude satellietoppervlak. Gelanceerd in oktober 1997, bereikte een gezamenlijk project van NASA en de interplanetaire sonde Cassini van het Europese ruimteagentschap Saturnus in juni 2004. Hij verkende zijn ongelooflijk vluchtige systeem van ringen en satellieten als geen ander apparaat en leverde een enorme bijdrage aan ons begrip van Saturnus 'volledige zonne-energie. systemen, en misschien zelfs sterrenstelsels.
Maar de Cassini-missie zal niet eeuwig duren. In de volgende twee en een half jaar zal het apparaat de laatste restanten brandstof verbruiken en, als het een ongewenste ontmoeting met de satellieten van Saturnus voorkomt, in een glorie van glorie achterblijven met de laatste onderdompeling in de ringen van de planeet en zijn atmosfeer.
Voordat dit gebeurt, zal Cassini doorgaan met het onderzoeken van de manen van Saturnus, en dit jaar nog meerdere vluchten uitvoeren in de buurt van Titan, Dione en Enceladus. Onder de oppervlakte van de laatste van hen, zoals we weten dankzij Cassini, is er vrijwel zeker een zoutwater-oceaan.
De nieuwste beelden van Rey werden genomen toen Cassini naar de equatoriale baan rond Saturnus verhuisde nadat hij verschillende bochten over zijn polen had gemaakt. Volgend jaar keert het apparaat terug naar een hellende baan om nogmaals de poolgebieden van de reuzenplaneet te verkennen voordat de missie is voltooid.
