De Martiaanse robotachtige manipulator bleek defect te zijn. NASA heeft de rover in het ongewisse gelaten terwijl het probleem wordt opgelost.
Wanneer een oefening miljoenen kilometers breekt van de dichtstbijzijnde winkel - dit is slecht. Maar dit is precies wat er gebeurde met NASA's Curiosity Mars Science Laboratory.
De rover, die nu op de lagere hellingen van de 3,4 mijl hoge Sharpe Mountain (officieel bekend als Eolida) staat, moest op een geologisch interessante site op 1 december boren. Maar mission controllers kregen een antwoord dat Curiosity niet reageert op commando's. Vroeg bewijs toont aan dat de rover een storing detecteerde met de "boorinstallatie" -invoer, die de boor naar de rotsachtige boormal laat zakken en de bewerking onderbreekt.
De foto van 4 december laat zien dat zijn "arm" zich dicht bij de grond uitstrekt.
De oefening is een belangrijk onderdeel van de missie op de rode planeet. Sinds de landing in 2012 heeft een gerobotiseerde geoloog op 15 plaatsen een boor gebruikt om stofmonsters te verzamelen uit de diepten van de Mars-rotsen. Deze monsters werden vervolgens bestudeerd door een robot in een chemisch laboratorium aan boord. Wetenschappers hebben geweldige ontdekkingen gedaan over het natte verleden van de planeet, hoe mineralen werden gevormd en kregen zelfs hints over de geschiedenis van het leven. Door de boor slechts 7 keer te gebruiken in 2016, leidt deze fout bij het boren tot een onverwachte stop.
"We zijn bezig met het definiëren van een reeks diagnostische tests om het booraanvoermechanisme zorgvuldig te evalueren," zei Stephen Lee, plaatsvervangend projectmanager voor het Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Californië. "We gebruiken onze testrover op aarde om tests te doorstaan voordat we de tandwielen naar Mars lanceren." "Voor de zekerheid hebben we Curiosity nog niet getest. We willen dynamische veranderingen beperken die de diagnose kunnen beïnvloeden. Dit betekent niet om de "arm" te bewegen en niet om hem in beweging te zetten om hem niet te schudden. "
Wanneer de rover zijn robotarm laat zakken om te beginnen met boren, trekt het booraanvoermechanisme de boor naar buiten om de grond te raken. Volgens de zendingsingenieurs blijkt dat de fysieke rem op de achtersteven niet volledig uitvalt of dat de rover een afwijking in de stroomvoorziening van de elektromotor-sensor heeft aangetroffen. Beide scenario's zouden een halt toeroepen aan Curiosity.
De boormachine die Curiosity gebruikt om in gesteentemonsters te boren, is een van de verschillende instrumenten die op een robotarm zijn gemonteerd.
Het is interessant om op te merken dat dit niet de eerste keer is dat een probleem optreedt met een hulpmiddel. De boor heeft twee werkingsmodi: zuiver roterend, waarbij de boor draait als een handboor, die zich op de werkbalk bevindt, en de modus die op 1 december is gebruikt. Het biedt een percussie-boormethode die lijkt op de actie van een kleine pneumatische boor of beitel. Gebruik afhankelijk van het gesteentemateriaal een of beide opties. Sinds februari 2015 ervaart het percussiemechanisme een periodieke kortsluiting, zodat missionarissen het op een economische manier gebruiken.
"We hebben nog steeds een schokmodus, maar we zijn voorzichtig en gebruiken waar we echt behoefte aan hebben. Anders gaat de eerste optie gepaard met het extraheren van monsters, "zei Ashvin Vasavada, een onderzoeker bij het Jet Propulsion Laboratory, in een verklaring. Als voorzorgsmaatregel kreeg Curiosity de opdracht om zijn hand niet te bewegen terwijl ingenieurs problemen met de boormodus uit de weg ruimden. Maar de rover is niet inactief. De rest van de gereedschappen werken prima, dus het is tijd voor de mastkamers en de spectrometer, plus een set van milieutools voor het bewaken van de omgeving.
Vanaf het moment van de landing reed de rover meer dan 9 mijl en beklom, na het begin van de langzame klim van Mount Sharpe, 165 meter (541 voet) hoogte. Op strategische punten verzamelde hij monsters en bestudeerde de lokale geologie om de evolutie van Mars in miljoenen jaren te begrijpen. Hij slaagde erin om meer details toe te voegen aan een begrip van hoe de kleine wereld is veranderd van een relatief natte en potentieel bewoonbare plek in een droge, kale woestenij die we vandaag zien.
