Een kleine satelliet is de eerste stap naar een wereldwijd kwantumnetwerk

Een kleine satelliet is de eerste stap naar een wereldwijd kwantumnetwerk

Het nieuwe netwerk zal ons een supersnelle en veilige internettoegang bieden en zal ons huidige model er uit laten zien als een 1971 Pinto (Ford automerk).

Dit is een kleine stap voor een schoenendoos-sized satelliet, en een gigantische sprong voor toekomstige quantum computing van het netwerk van de aarde.

Een internationaal team van wetenschappers heeft deze week aangekondigd dat ze de eerste componenten van een quantum-computernetwerk in een baan rond de aarde hebben geplaatst. Als quantum computing echt het Next Great Thing is (en vrijwel iedereen is het erover eens dat dit het geval is), dan is het wereldwijde kwantumnetwerk de Next after the Next Great Thing.

Achtergrond: Quantum computing verwijst naar een puzzeltechniek waarmee informatie wordt opgeslagen in de verwarde kwantumtoestanden van subatomaire deeltjes. Dit is een fundamenteel ander soort berekening dan ons huidige binaire digitale model. De technologie belooft om toekomstige computers ongeveer 13 keer sneller en krachtiger te maken dan die we nu hebben.

Net als bij conventionele computers, zullen kwantumcomputers met elkaar willen communiceren via een netwerk - idealiter een wereldwijd en enorm complex netwerk, zoals internet. Dit is waar het satellietproject van kracht wordt. Als kwantumcomputers op aarde effectief kunnen communiceren met quantumnetwerkknooppunten in een baan om de aarde, zullen we een nieuw soort internet hebben dat ons huidige model op de 1971 Pinto lijkt. Onderzoekers van de National University of Singapore (NUS) en de Universiteit van Strathclyde, VK, waren de eersten die met succes de technologie voor quantum satellietnetwerkknooppunten testten. Ze plaatsten een klein apparaat in een baan om de aarde (in een "nanosatelliet" ter grootte van een schoenendoos) en lieten zien dat essentiële componenten voor een toekomstig quantum-satellietnetwerk in de ruimte konden functioneren.

Lokale kwantumnetwerken bestaan ​​al, maar de vraag van de afstand blijft. Verlies van signaal beperkt kwantuminformatie die wordt uitgezonden door lucht- of glasvezelkabels tot enkele honderden kilometers. Maar met een werkend kwantum-satellietnetwerk kunnen we potentiële bundels kwantuminformatie maken van satelliet naar satelliet, die knooppunten aan weerszijden van de planeet met elkaar verbinden.

In een officieel persbericht prees de directeur van het Centre for Quantum Technologies in Singapore, Arthur Ekert, het orbitale kwantumteam voor het "verwikkelen, letterlijk, naar een nieuw niveau".

"Hun experimenten banen de weg voor kwantumcommunicatie en verspreiden quantumcomputing op wereldwijde schaal."

Opmerkingen (0)
Zoeken