Wetenschappers zijn verrast om het vreemde gedrag van de galactische gasstaart te zien. In een nieuwe studie richtte een internationaal team zich op Abell 1033. Dit is een galactische cluster op het grondgebied van de Kleine Leeuw. Ze worden beschouwd als de grootste oecumenische structuren en kunnen honderdduizenden sterrenstelsels bevatten.
De onderzoekers concentreerden zich op de beweging van een van de sterrenstelsels. Op astronomische schaal is een gasspoor zichtbaar. Het is logisch om aan te nemen dat het na verloop van tijd zou moeten verdwijnen. Maar tot zijn verrassing merkten wetenschappers op dat hij in het midden helderder was geworden. Het is vreemd, omdat de elektronen energie uitzenden en na een lange tijdsperiode zwakker worden. En voor ons een gloeiende staart na 100 miljoen jaar. Dit fenomeen heeft nog steeds geen duidelijke verklaring, omdat een deel van de energie moet gaan naar de vernieuwing van elektronen.
Het bestuderen van galactische clusterfusies staat voor uitdagingen, omdat telescopen signalen moeten ontvangen bij lage frequenties en het proces langer duurt dan het menselijk leven. LOFAR radiotelescoop werd gebruikt voor de studie. Dit is een nieuw territorium voor de wetenschappelijke wereld en het universum werpt opnieuw verrassingen op.
