Kunnen manen hun eigen natuurlijke satellieten hebben? Deze kwestie werd vorig jaar na de publicatie van de conceptstudie uitvoerig besproken. Het gaf aan dat theoretisch manen rond manen konden draaien. Op internet begon de controverse over de beste manier om een nieuw type object te benoemen. Onderzoekers waren echter meer geïnteresseerd in de mogelijke fysieke parameters van hemellichamen die stabiel rond de manen kunnen draaien.
De planeten draaien rond de sterren en satellieten bewegen zich rond de planeten. Dan is het logisch om aan te nemen dat manen rond de satellieten kunnen bewegen. Is dat zo? Recente berekeningen hebben aangetoond dat alleen grote satellieten in grote banen van hun eigen planeten kleinere manen kunnen hebben. Getijdenkrachten van planeet en maan zullen de baan van de maan destabiliseren.
In dit geval zouden theoretisch slechts 4 satellieten in het zonnestelsel kunnen bestaan met hun eigen manen. Dit zijn Callisto (satelliet van Jupiter), Titan en Iapet (Saturnus), en ook onze Maan. Ze zijn allemaal geschikt, maar tot nu toe is er geen enkele maan gevonden. Wetenschappers voegen daaraan toe dat meer diepgaande berekeningen nodig zijn om mogelijke bronnen van zwaartekrachtinstabiliteit, zoals inhomogene massaconcentratie in de korst van onze Maan, te elimineren. Er wordt aangenomen dat de satellieten in de buurt van Saturnus en Jupiter werden gevormd uit een schijf van gas en stof rond de reuzen in de latere stadia van formatie. Er wordt echter verondersteld dat onze maan verscheen na een gigantische botsing van de planeet met een lichaamsgrootte van Mars. De afwezigheid van een sub-maan zal helpen om de verschillende krachten te begrijpen die de waargenomen satellieten vormden.
Bovendien laat het toe om beter te begrijpen hoe de planeten zich ontwikkelen in andere sterrenstelsels. Ze ontdekten bijvoorbeeld onlangs een mogelijke exoluna rond Kepler 1625b - een planeet ter grootte van Jupiter. De satelliet heeft de nodige afstand en massa om zijn eigen maan te hebben. Maar vanwege de helling van de baan zal het moeilijk zijn om het object te redden.
De bevindingen van de onderzoekers suggereren dat de maan beter te zoeken is in systemen met massieve sterren. Het is een feit dat de rode dwergen nauwe habitats hebben waar er te sterke getijdekrachten zijn en de maan geen stabiliteit heeft.
