Artistieke visie van de Voyager 2-sonde die door het zonnestelsel gaat
Voyager-2 ruimtevaartuigen blijven zich door het zonnestelsel bewegen en komen hardnekkig aan de rand. NASA deelde de nieuwste gegevens over de sonde en onthulde de locatie.
Voyager 2 werd gelanceerd in 1977. Hij vloog langs de gasreuzen en wist alleen informatie over Uranus en Neptunus te verkrijgen. Toen eindigde zijn missie officieel en ging hij naar de rand van het zonnestelsel. Nieuwe gegevens zijn afkomstig van de Low Energy Telescope, die laag-energetische deeltjes volgt die kenmerkend zijn voor ons systeem. Wetenschappers geloven dat informatie over deeltjes zal ophouden te komen wanneer de sonde de uitgang voltooit.
De grafiek laat zien hoeveel deeltjes van de heliosfeer het ruimtevaartuig Voyager-2 binnenkomen. Het stopt als de sonde het zonnestelsel overstijgt. Begin november 2018 merkte het team een scherpe daling van het aantal binnenkomende deeltjes op (een teken van 0 duidt op de uitgang van het systeem). Dat wil zeggen, het schip heeft nog steeds een bepaalde reis tot de onderzoekers verklaren dat het vrij is van invloed van de zon. Geleidelijk aan wordt het ruimtevaartuig bevrijd van de bescherming van de zonnebubbel (heliopauze), die wordt gevormd door de zonnewind - een constante stroom geladen deeltjes.
De kracht van de zon krimpt en groeit, dus de exacte locatie en grootte van de bubbel blijven onbekend, dus de datum waarop de Voyager-2 het zonnestelsel verlaat, kan niet worden opgeroepen. Terwijl de sonde naar de rand van de zonnewindstroom sluipt, is een nieuwer NASA-ruimtevaartuig begonnen de plaats te verkennen waar deze stellaire wind net snelheid oppikt. Het gaat over de uiterlijke atmosfeer van de zonnecorona. Probe Parker werd in augustus gelanceerd en maakte begin november de eerste van 24 geplande wetenschappelijke benaderingen.
