Nieuw onderzoek suggereert dat een verborgen buurman materiaal van een ster kon stelen voordat het ontplofte. Wanneer een massieve ster uiteindelijk zijn eigen brandstof gebruikt, treedt er een explosie op, bekend als een supernova. Dientengevolge wordt stellair materiaal van de buitenste lagen van een stervend voorwerp in de ruimte gegooid, waardoor een dichte neutronenster achterblijft. Gewoonlijk is het materiaal equivalent aan verschillende zonnemassa's.
Maar waarnemingen van de zwakke supernova iPTF14gqr aan de rand van een spiraalvormig sterrenstelsel, op een afstand van 920 miljoen lichtjaar, tonen de snelle verdamping van een stellaire explosie. Dat wil zeggen dat slechts 1/5 van de zonnemassa werd uitgeworpen. Waar is ze gebleven? Het is ook belangrijk dat wetenschappers als eerste een nucleaire explosie van een massieve ster waarnamen, verstoken van een groot deel van de materie.
Het Palomar Observatorium ving momenten voor, tijdens en na de gebeurtenissen van de zwakke supernova iPTF14gqr. De supernova blijft achter een dichte neutronenster in een baan rond een satelliet, die de ster van zijn massa beroofde voordat deze ontplofte. Om een ster te laten ontploffen als een supernova, moet deze voldoende massa hebben. Het blijkt dat iPTF14gqr voorheen was gehuld in een veelvoud aan materiaal. De onderzoekers geloven dat de neutronenster een verborgen satelliet heeft, die erin slaagde om vóór de explosie de grootste massa van de ster weg te halen. Bovendien hebben we het over een witte dwerg, een neutronenster of een zwart gat. Het object moet zich dicht bij de stervende neutronenster bevinden om zijn massa vóór de explosie door de zwaartekracht te scheiden. Daarom worden ze beschouwd als een compact binair systeem van een neutronenster.
Met de hulp van de iPTF in het Palomar Observatorium konden wetenschappers een supernova observeren in de eerste uren na de explosie. De analyse laat zien dat de explosie zou plaatsvinden in de inklapbare kern van een massieve ster die 500 keer de zonnestraal is. Er wordt verwacht dat na verloop van tijd de neutronenster en satelliet zullen samenvloeien.
