Voor velen betekent het concept van "groene mannen" een hint van buitenaardse wezens. Meestal hebben we het over de mysterieuze en agressieve buitenaardse indringers die stiekem mensen 's nachts in het veld ontvoeren. Deze beschrijving wordt al decennia lang gebruikt door science fiction. Maar wie kwam voor het eerst op het idee dat buitenaardse wezens er zo uit zouden kunnen zien? En hoe kwam het concept zelf tot stand?
Misschien dacht je dat de bron gezocht moest worden in science fiction. Ja, maar je moet terugspoelen naar de 12e eeuw. De wortels van de groene mannen liggen in de oude Engelse legende "The Green Children of Wolpit".
Het verhaal in de vorm van een sprookje beschreef het dorp Woolpith (Oost-Engeland), waar op een dag twee kinderen met een groene huid op mysterieuze wijze verschenen. In alle andere opzichten leken ze op menselijke kinderen, alleen sprak in een onbekende taal en weigerde elk aangeboden voedsel.
Gaandeweg leerden ze de menselijke taal en legden uit dat ze uit de onderwereld kwamen, waar alle levende wezens groen gekleurd zijn. Maar het was een vrij vredig verhaal, omdat de kinderen niet probeerden om de hele mensheid tot slaaf te maken. Waar komt het idee van de indringers vandaan?
De term "kleine groene mannen" zelf begon te worden gebruikt in de jaren 1940. na de release van de "Encyclopedia of Science Fiction" door Harold Lawlor. Het beeld van vervelende buitenaardse wezens werd beschreven door Frederick Brown in het boek "Martians, go home!". Toen begon dit beeld te verschijnen in tv-shows en tekenfilms (bijvoorbeeld in één aflevering van "Flintstones" in 1965). Verschillende foto's die naar verluidt werden verkregen van de geheime laboratoria van NASA of andere Amerikaanse projecten, zoals Site 51, speelden ook een rol: ze beelden menselijke buitenaardse wezens af met een losse groene huid, grote hoofden en grote zwarte ogen.
Kunnen aliens echt groen zijn? Ufologen hebben de neiging grijze kleur te krijgen en dergelijke buitenaardse wezens grijs te noemen. Interessant is dat in het essay "Man of the millionth year" (1893), HG Wells schreef dat mensen evolueerden naar zulke wezens (grijze kleine mannen met grote hoofden en een zwak klein lichaam).
Wetenschappers hebben geen haast om enige theorieën naar voren te brengen. Alle afbeeldingen van buitenaardse wezens, uitgevonden door science fiction, zijn gebaseerd op het menselijke idee van het leven. Het kunnen enge statieven zijn, gigantische wezens die op een octopus lijken, of lijken op gelei.
Het probleem is dat de wetenschap nog steeds niet kan bewijzen dat het leven op andere werelden bestaat. En als dat zo is, hoe moet dan worden aangetoond dat het onze voorwaarden voor ontwikkeling (lucht, warmte en water) nodig heeft? Onderzoekers denken niet dat ze groene mannen zullen ontmoeten. Maar ze zullen ongelofelijk gelukkig zijn als ze geluk hebben om op zijn minst primitieve buitenaardse organismen te vinden.
