Als je gedwongen wordt om enkele maanden, en misschien zelfs jaren, in een beperkte ruimte, weg van je huis en in de aanwezigheid van dezelfde personen, door te brengen, loop je op een dag het risico van vallen. Maar wat te doen als een astronaut de zenuwen in de ruimte verloor? NASA heeft een erg moeilijke instructie.
Als je astronaut / astronaut wilt worden, moet je slagen voor fysieke en psychologische tests. Dus mensen met een zwakke psyche op het ISS zullen simpelweg niet worden toegestaan (dit is een directe bedreiging voor het leven van de hele bemanning). Maar NASA begrijpt dat een lang verblijf in isolatie zelfs mentaal gezonde mensen remt.
Dit wordt bevestigd door experimenten waarin de levensomstandigheden van een kolonie op een andere planeet worden nagebootst. Verschillende mensen (6-8 personen) zijn maanden of een jaar in een speciale kamer gesloten, waar ze zich moeten aanpassen aan het samenleven. Helaas zijn veel van dergelijke tests mislukt. Mensen stopten met communiceren, ruziemaken op basis van het dagelijks leven of zelfs seksuele relaties, sloten zichzelf aan en vielen in een depressie.
Tijdens het Mars-500-project verliet de bemanning onze planeet niet, maar bleef gedurende 500 dagen in een afgesloten ruimte.
Maar we zijn van plan om de maan en Mars te koloniseren. Als je naar de Rode Planeet gaat, zal het jaren duren om in dezelfde richting te vliegen. Wat te doen als een van de bemanningsleden plotseling verdwaalt en zich verdacht of agressief gedraagt? Nu kunnen we de situatie alleen bekijken aan de hand van het voorbeeld van het internationale ruimtestation (niemand stuurt de banen van mensen nog ergens). NASA bedacht een duidelijke instructie met tape, pillen en zelfs kalmerende middelen.
Dus als de bemanning een agressie, zelfmoordpoging of waanzin in een collega opmerkte, moeten ze zijn polsen en enkels onmiddellijk met kleefband vastbinden, en ook het lichaam wikkelen met een touw (om volledig te immobiliseren). Als dit hem niet geruststelt, is het nodig kalmerende middelen te injecteren.
Het is ook belangrijk dat wapens niet in de ruimte worden toegelaten, dus astronauten moeten het alleen aan. Wanneer de astronaut kalmeert, zal hij worden gevraagd om antidepressiva te nemen. Als hij weigert, zal hij tegen zijn zin moeten prikken. Gelukkig is er geen enkele ernstige zaak geweest.
NASA-astronauten praten om de week met een psycholoog. Maar dit betreft het ISS, maar hoe zit het met de vluchten naar Mars? Per slot van rekening is het vanuit een baan rond de aarde veel gemakkelijker om een man naar de aarde te sturen. Als het schip naar de Rode Planeet gaat, zal het niet werken.
Wat te doen met een inadequate astronaut na de landing op Mars? Om hem in een soort van gevangenis van de kolonie te houden, constant gebonden? Er is nog geen antwoord. Hoogstwaarschijnlijk zal NASA de selectieprocedure bemoeilijken en met enkele regels komen voor het isoleren van een mentaal onevenwichtig onderwerp op een andere planeet. Maar deze vraag blijft open.
