InSight greep een thermometer voor Mars

InSight greep een thermometer voor Mars

De NASA InSight Landing Tool heeft een uniek instrument in zich waarmee de warmte van de Rode Planeet kan worden gemeten. Dit zal het mogelijk maken om te begrijpen hoe massieve Marsbergen, die terrestrische Everest overschaduwen, zich zouden kunnen vormen

Beste klimmers, vergeet de Everest en begin met het plannen van de verovering van de Martiaanse toppen! De rode planeet heeft enkele van de hoogste bergen in het hele zonnestelsel. Onder hen is de berg Olympus een vulkaan die bijna drie keer zo hoog is als de Everest. Deze formatie wordt begrensd door de provincie Farsis, waar drie even indrukwekkende vulkanen zijn.

NASA en DLR (Duits Centrum voor Luchtvaart en Ruimtevaart) zijn van plan de temperatuur van de planeet voor de eerste keer te meten, berekenen hoe warmte de Mars verlaat en de geologie beheerst. Warmtedetectie zal een belangrijk onderdeel zijn van de InSight-missie, die wordt beheerd door Jet Propulsion Laboratory (Pasadena, Californië).

InSight is voorbestemd om als eerste missie het diepe binnenland van Mars te verkennen met behulp van de HP3-warmtemeter. Deze energie blijft binnen de planeet, omdat hij gedeeltelijk meer dan 4 miljard jaar geleden werd gevangen. Ook is energie het gevolg van het verval van radioactieve elementen in een rotsachtige omgeving. De manier waarop warmte wordt overgedragen via de planeet en de aardkorst, bepaalt welke oppervlaktekenmerken zich zullen vormen.

Plaats de "thermometer" onder de bast

Wetenschappers zijn erin geslaagd de interne Martiaanse structuur te modelleren, maar InSight zal de eerste mogelijkheid bieden om de waarheid onder de oppervlakte te vinden. HP3 wordt op het oppervlak geplaatst nadat het apparaat is gearriveerd op 26 november 2018. De sonde zal door de aarde breken, diep doordringen en de kabel verplaatsen met sensoren die de interne warmte van de planeet bepalen. Dit is een moeilijke taak, omdat de draad diep moet klimmen om brede temperatuurschommelingen van het oppervlak te voorkomen.

Als de kabel vast komt te zitten, is het nog steeds mogelijk om metingen te meten. Uiteraard zal er meer ruis zijn in de gegevens, maar dagelijkse en seizoensgebonden weerswisselingen kunnen worden afgetrokken door deze te vergelijken met de meting van de aardtemperatuur. Bovendien zendt het apparaat thermische pulsen uit. Onderzoekers zullen bepalen hoe snel het apparaat de omringende rots opwarmt, wat zal helpen bij het berekenen van de geleidbaarheid van de rotsen.

Recept voor een nieuwe planeet

Als voorbeeld van een planetaire warmteflux, stel je een pot water voor op een fornuis. Wanneer de vloeistof wordt verwarmd, zet deze uit, wordt minder dicht en stijgt. Het koudere water zinkt naar de bodem, waar het ook opwarmt. Deze cyclus van koude en warme toestanden wordt convectie genoemd. Hetzelfde gebeurt binnen de planeet, waar het ras miljoenen jaren lang woedt. Vulkanen tonen intern actieve processen. Het grootste deel van de atmosfeer in de rotsachtige werelden wordt gevormd door het feit dat vulkanen gas uit de diepten forceren. Er wordt aangenomen dat enkele van de grootste droge Martiaanse kanalen verschenen toen Farsis-vulkanen gas in de atmosfeer braken. Waterdamp werd daarin opgeslagen, die tot een vloeistof afkoelde en kanalen kon creëren.

Hoe kleiner de planeet, hoe sneller deze zijn oorspronkelijke warmte verliest. Mars bereikt slechts 1/3 van de aardse parameters, dus het grootste deel van de hitte was verward in het vroege stadium van de geschiedenis. Ook valt de overheersende hoeveelheid geologische activiteit op de eerste miljarden jaren. NASA zorgde voor een "macro" -weergave van de planeet, waardoor je de Martiaanse geologie van bovenaf kunt bestuderen. HP3 zal voor het eerst helpen om naar binnen te kijken.

Opmerkingen (0)
Zoeken