Met zijn 94 miljoen mijlen rond de aarde heeft de Kepler-ruimtetelescoop gedurende negen jaar vlucht vele potentiële effecten ervaren (van mechanische storingen tot afzetting door kosmische straling). Wacht een aantal maanden op volledig brandstofverbruik.
In 2013 werd de Kepler-missie als voltooid beschouwd toen het tweede reactiewiel brak. Zonder dit was het onmogelijk om de blik in het oorspronkelijke gezichtsveld te houden. Het schip kreeg een tweede kans, gebruikmakend van de druk van zonlicht, waardoor de richting kon worden gehandhaafd. Nadat hij de naam K2 had gewijzigd, vereiste de uitgebreide missie dat het apparaat elke drie maanden zijn gezichtsveld zou veranderen.
Aanvankelijk werd gedacht dat K2 in staat zou zijn om 10 campagnes uit te voeren met de verwachting van de resterende hoeveelheid brandstof. Maar nu eindigt de 17e. Uit de analyse blijkt dat het apparaat nog enkele maanden moet werken, maar velen denken dat het zomerdagen zal omvatten. Het Kepler-team is van plan om zoveel mogelijk wetenschappelijke informatie te verzamelen en tijd te hebben om terug te keren naar de aarde voor het einde van de brandstof. Als u het moment mist, kunt u het apparaat niet richten op gegevensoverdracht.
Het brandstofniveau wordt aangegeven door de drukval in de brandstoftank en de verandering in motorprestaties. Maar tot nu toe is er geen exacte informatie, omdat het onmogelijk is om een gassensor te gebruiken. Normaal probeert NASA een koers uit te zetten om duidelijk voldoende brandstof te reserveren om de laatste manoeuvre uit te voeren. Het apparaat moet bijvoorbeeld botsingen met andere satellieten vermijden of niet op een ongepaste plaats op de aarde vallen. Dus in de missie moest Cassini een schip naar de planeet sturen.
Terwijl Kepler de laatste dagen leeft, wordt op 16 april naar verwachting een TESS-satelliet uit Cape Canaveral (Florida) geïntroduceerd. Hij zal de hele lucht verkennen om te zoeken naar planeten buiten het zonnestelsel.
