VISTA gluurt door het stofgordijn van de Small Magellanic Cloud

VISTA gluurt door het stofgordijn van de Small Magellanic Cloud

Het kleine Magellan Clouds-sterrenstelsel is een helder kenmerk van de zuidelijke hemel, zelfs voor het blote oog. Maar de telescopen van zichtbaar licht kunnen geen echt duidelijk beeld van het echte beeld krijgen, omdat wolken van interstellair stof het zicht verduisteren. Maar dit is geen belemmering voor de VISTA-infraroodtelescoop.

Dankzij de infraroodmogelijkheden van VISTA konden astronomen de ontelbare sterren in het Small Magellanic Cloud-sterrenstelsel veel helderder dan ooit zien. Ze konden het grootste infraroodbeeld krijgen.

De kleine Magelhaense wolk is een dwergsterrenstelsel en de kleinere tweeling van de Grote Magelhaense Wolk. Dit zijn onze twee naaste buren, gelegen op 200.000 lichtjaar afstand.

Relatieve nabijheid tot de aarde maakt ze ideale kandidaten voor het bestuderen van stervorming en evolutie. Maar de waarnemingen zelf zijn moeilijk te doen vanwege interstellair stof, dat een deel van de stellaire straling verstrooit en absorbeert.

Deze situatie staat niet toe om het beeld in zichtbaar licht te bekijken. Maar infrarode straling is veel gemakkelijker om door het stof te komen, waardoor je met nieuwe sterren de situatie kunt bepalen. De VISTA-telescoop was ontworpen voor infrarood-beeldvorming. Het doel van de herziening van de Magellan Clouds is om de geschiedenis van stervorming weer te geven, evenals driedimensionale structuren. Het apparaat mag de miljoenen sterren beschouwen die zich voorheen verborgen achter stof.

Het hele frame is gevuld met sterren van de Kleine Magellan Wolken. Het bevat ook duizenden achtergrondsterrenstelsels en verschillende heldere sterrenhopen (47 Toucan - aan de rechterkant). De hele rijkdom van het beeld werd geanalyseerd door een internationaal team onder leiding van Stefano Ruble van de universiteit van Padua. Ze gebruikten ultramoderne stermodellen.

De telescoop liet zien dat de meeste sterren veel later werden gevormd dan in grotere naburige sterrenstelsels. Dit eerste resultaat is slechts een warming-up voor nog meer globale en belangrijke ontdekkingen die helpen de lege plekken op de kaarten van de Magellanic Clouds in te vullen.

Opmerkingen (0)
Zoeken