geuit
Hoe is onze planeet ontstaan? De gebruikelijke theorie is van mening dat de restelementen van de oorsprong van het zonnestelsel dienden als het moedermateriaal. En wat als je in de buurt van een andere ster moet kijken? En hoe kan deze mysterieuze interstellaire gast helpen?
Interstellar Wanderer
In 2017 ontdekte de wetenschappelijke gemeenschap tot de grote verrassing als eerste een onverwachte gast in het enorme zonnestelsel. Het mysterieuze langgerekte object bewoog al weg van de zon toen het voor het eerst in beeld kwam. Eerst dachten ze dat er een komeet of een grote asteroïde voor ons lag. Er waren zelfs gedachten aan een gebroken buitenaards schip. Maar alle kenmerken wezen erop dat we een vreemdeling waren, dat wil zeggen, een hemellichaam, aangekomen uit een ander sterrenstelsel!
1I / Oumuamua merkte op 19 oktober op. In die tijd bevond het zich op een afstand van 30 miljoen km van onze planeet. De vorm lijkt op een sigaar, waarvan de lengte 180 m is, en strekt zich uit tot 30 m breed. De albedo-indicatoren (10%) duiden op de steenachtige samenstelling en de oppervlaktekleur lijkt op hemellichamen van de Kuipergordel.
Waar kwam de gast vandaan? De meest recente gegevens suggereren dat zijn reis begon vanuit het sterrenbeeld Kiel, van waaruit hij 45 miljoen jaar geleden begon. In januari reed de asteroïde verder dan het baanpad van Saturnus en gaat nu op weg naar het sterrenbeeld Pegasus. Het is waar dat hij nog 23.000 jaar op deze reis moet doorbrengen.
Materiaal voor de planeet
Algemeen geaccepteerde theorie van de vorming van de aarde De standaardtheorie van de geboorte van planeten (de zonne-nevel hypothese) geeft het proces van botsing en fusie aan. Dat wil zeggen, het materiaal (stof, gas, fragmenten) in de protoplanetaire schijfcontacten om protoplaneten te vormen. Deze laatste blijven materiaal aantrekken totdat we een volwaardige planeet hebben.
De onderzoekers hebben echter ook toegevoegd dat objecten van type 1I / Oumuamua helemaal niet zeldzaam zijn. Hoogstwaarschijnlijk bezoeken ze ons systeem, net voordat we ze niet hebben opgemerkt. Van hieruit kwam een merkwaardige theorie. Wat als de aarde of een andere planeet als uitgangspunt geen zonnefragment (uit de oorspronkelijke interstellaire wolk) nam, maar gebaseerd was op een groot rotsachtig lichaam, aangekomen van een andere ster?
In theorie is dit een zeer reëel scenario. Dergelijke gasten kunnen worden gezien als potentiële planetaire embryo's. In de beginfase van de vorming van het planetaire systeem, missen planetesimalen stabiliteit. Ze botsen en veranderen van locatie. Het is waarschijnlijk dat tijdens deze slagen grote objecten niet instortten, maar uit hun geboortegrond werden geduwd en zich in het zonnestelsel vestigden.
Postscript
Om deze theorie te bewijzen, is het noodzakelijk om zoveel mogelijk informatie te verzamelen over zonneplaneten en hemellichamen, zoals 1I / Oumuamua. Het is belangrijk om mogelijke verschillen / overeenkomsten in samenstelling en gedrag te vinden. Als dit echter zo is, kunnen veel planeten in ons systeem de fragmenten van andere mensen in hun hart bevatten.
