Onverwacht gedrag van sterrenwinden

Onverwacht gedrag van sterrenwinden

De XMM-Newton Space Telescope detecteerde onverwachte veranderingen in krachtige gasstromen van twee zware sterren. Het blijkt dat de botsende sterrenwinden zich niet gedragen zoals verwacht.

Enorme sterren (verschillende orden van grootte groter dan de zon) onderscheiden zich door het actieve leven. Ze verbranden snel nucleaire brandstof en vrijkomen een enorme hoeveelheid materiaal in hun omringende ruimte.

Dientengevolge worden er woeste stellaire winden gevormd, die massa's dragen die equivalent zijn aan die van de aarde. Ze bewegen met een snelheid van miljoenen km / u, dus als ze botsen, komt er een enorme hoeveelheid energie vrij. Dergelijke gebeurtenissen verwarmen het gas tot een miljoen graden, waardoor het fel gloeit in X-stralen.

Onverwacht gedrag van sterrenwinden

Evolutie van de sterrenwind

De tegenwind verandert meestal weinig, omdat er geen transformaties in hun sterren en banen zijn. Maar sommige massieve sterren vallen op door drama. Het gebeurde met HD 5980 - twee gigantische sterren, 60 keer de zonnemassa. De afstand tussen beide is 100 miljoen km (dichter bij de afstand tussen de aarde en de zon).

In 1994 merkten ze een grote flits op, die leek op een uitbarsting, waardoor Eta Carina in de 19e eeuw de tweede helderste ster werd gedurende 18 jaar. In 2007 registreerden wetenschappers van de Universiteit van Luik (België) een botsing van winden van deze sterren met behulp van XMM-Newton reviews en de Chandra X-ray Observatory. In 2016 hebben ze opnieuw gekeken naar wat er gebeurde in XMM-Newton.

Er werd verwacht dat de HD 5980 zachtjes zal vervagen, maar het gebeurde precies andersom. Het bleek dat het sterpaar de helderheid met 2,5 keer verhoogde en de röntgenstraling nog krachtiger werd. Eerder werd dit niet waargenomen tijdens een windbotsing.

Onverwacht gedrag van sterrenwinden

Locatie HD 5980

Onlangs aangeboden een theorie die de situatie kan verklaren. Wanneer de sterrenwinden botsen, komt er een enorme hoeveelheid röntgenstraling vrij. Maar als een hete substantie teveel licht uitzendt, dan wordt het snel afgekoeld en de röntgenstraling "vervaagt".

Dit is precies wat ze dachten dat er gebeurde bij de eerste waarneming 10 jaar geleden. Waarschijnlijk verzwakte de impact in 2016, waardoor de instabiliteit afnam, waardoor meer röntgenfoto's konden worden vrijgegeven. Dit idee wordt nu getest in computermodellen.

Opmerkingen (0)
Zoeken