Een volledig beeld van de zonnecorona werd gemaakt op 4 oktober met behulp van filters die gevoelig zijn voor drie verschillende emissiegolflengten van de EU van de zonnecorona. Heldere gebieden in de onderste corona benadrukken actieve gebieden, waar uitbarstingen en coronale massa-ejecties hoogstwaarschijnlijk werden veroorzaakt door vlekken in de contouren van de magnetische veldlijnen. Donkere plekken tonen gebieden met "open" magnetische veldlijnen, waar plasma zich in de ruimte verspreidt als een snelle zonnewind.
Ja, precies, er is een gat in de zon, maar wees niet bang dat dit geen teken is van iets verschrikkelijks. Het geeft ons zelfs inzicht in de vrij steile dynamiek van de zon.
Deze enorme donkere vlek in het midden van de zonneschijf is gereproduceerd door NASA's Solar Dynamics Observatory met behulp van ultraviolet-gevoelige filters, en is een gebied met een lage plasmadichtheid in de zonnecorona (de multimiljoen graad van gemagnetiseerde atmosfeer van de zon).
De zonnecorona is een overwegend magnetisch veld dat is gevuld met "open" en "gesloten" magnetische veldlijnen die uitsteken van het oppervlak van de zon en worden gestuurd naar de corona waarlangs het verwarmde plasma beweegt. Heldere gebieden in het beeld geven de locaties weer van gesloten krachtlijnen die coronale lussen worden genoemd. Dicht plasma valt in de val van deze sierlijke lussen en, opwarming, genereert intense straling. Bij deze waarneming van de zon is het echter duidelijk dat de donkere vlek in een gezichtsveld wordt veranderd, en dit is een teken dat de dichtheid laag is en het hete plasma, dat uit de corona ontsnapt, wordt vrijgegeven in de interplanetaire ruimte.
Coronale gaten zijn een bron van snelle zonnewind, die een impact heeft op kosmisch weer op aarde, en dit coronale gat, dat de stroom van snel plasma (hoogenergetische deeltjes, die voornamelijk uit protonen bestaat) bestaat, is het meest significant voor ons. Het magnetisch veld van de coronale gaten fungeert als een brandslang en sproeit het coronale plasma van de zon terwijl het draait, en het spiraalvormig door het zonnestelsel.
Bron Spaceweather.com, stelt dat het plasma van dit coronale gat een bijna-baan om de aarde zal bereiken op 8-9 oktober. Het is mogelijk dat, afhankelijk van de magnetische omstandigheden, de aankomst van deze flux van snelle zonnewind de intensiteit van het aurora op hoge breedtegraden kan activeren.
Net zoals zonnevlammen en coronale massa-ejecties (CME), kunnen intense intensificaties van de zonnewindactiviteit de radioactieve achtergrond rond de aarde verhogen, wat gevoelige elektronica op satellieten en ruimtevaartuigen beïnvloedt. NASA's Space Observatory (SDO) en een armada van andere zonne-observatoria, zoals het NASA Solar Heliosfeer Observatorium en Heliospheric Observatory (SOHO) van de Japanse Hinode-ruimtetelescoop, observeren voortdurend explosieve coronamomenten en coronale gaten. Het is dus mogelijk om het kosmische weer zo nauwkeurig mogelijk te voorspellen voordat het de aarde beïnvloedt.
