De afbeelding toont de intensiteit van de stralen en draaikolken op de noordelijke gematigde Jupiter. Op 23 mei 2018 heeft het ruimtevaartuig Juno dit kleurenbeeld vastgelegd tijdens zijn 13e passerende vlucht. Op dat moment was de afstand 7900 km van bewolkte pieken op 41 graden noorderbreedte.
De noordelijke gematigde zone is een roodachtig oranje band links van het centrum. Het roteert in dezelfde richting als de planeet en werkt voornamelijk cyclonisch. Dat wil zeggen, de formatie roteert tegen de klok in. In de riem zie je twee anticyclonen (grijs).
Aan de linkerkant van de riem bevindt zich een helderdere band (noordelijke gematigde zone) met hoge wolken, waarvan het verticale reliëf wordt benadrukt door de lage hoek van zonlicht nabij de terminator (de lijn die het verlichte gedeelte scheidt van de donkere). Wolken worden waarschijnlijk gevormd door ammoniak-ijskristallen of een combinatie van ammoniakijs en water. Onderzoekers geloven dat de grote donkere gebieden plaatsen zijn waar de wolken dieper gelegen zijn (IR-waarnemingen). De veronderstelling wordt gedaan op basis van het Juno JIRAM-experiment en waarnemingen in de terrestrische omgeving.
Een helder gestreepte structuur is zichtbaar aan de rechterkant van de lichte zone en verder naar het noorden. Je kunt het gebied van individuele cyclonen zien, afgewisseld met kleinere donkere anticyclonen.
