Artistieke visie van Cassini die onder de ringen van Saturnus vliegt tijdens de "grandioze finale"
In de laatste banen in 2017 duikt het Cassini-ruimtevaartuig tussen de ringen van Saturnus en zijn bovenste atmosfeer en neemt een duik in een regen van stof, die astronomen "ringregen" noemen. De onderzoekers melden dat ze erin geslaagd zijn om microscopische materialen van de ringen van de planeet te vangen (wat voor soort materialen, hoe ze worden verdeeld en hoeveel stof valt op Saturnus).
De conclusies werden getrokken op basis van Cassini's kosmische stofanalysatoren en instrumenten door radio- en plasmagolven. Deze gegevens worden een jaar nadat het ruimtevaartuig in de atmosfeer van de planeet is verbrand, geproduceerd. Ze komen uit de "grote finale" van de missie, waar Cassini een serie riskante manoeuvres uitvoerde om onder Saturnusringen te racen met een snelheid van 75.000 mijl per uur. Dit is een voorbeeld van succes in engineering en navigatie, gelanceerd sinds 2010.
Voor het eerst konden onderzoekers fragmenten van de ringen van Saturnus analyseren. De missie werd beheerd door het NASA Jet Propulsion Laboratory met ESA en het Italiaanse ruimteagentschap.
Meer dan 22 banen van de "grand finale" (blauw) gleed Cassini door een 1200 mijl brede ruimte tussen de ringen van Saturnus en zijn atmosfeer. De laatste reeks van ruimte overspant (geel) dook het in de meest afgelegen ringen van de planeet.
Verbazingwekkende fysica
Het was ongelooflijk moeilijk om de ringregen te vangen die voorspeld was door natuurkundigen. Als het schip te dicht bij de ringen kwam, zou het kunnen worden vernietigd. Cassini maakte 22 passen rond Saturnus, glijdend tussen de dichtstbijzijnde ring en de bovenste atmosfeer van de planeet (1200 mijl breed).
Tijdens de laatste banen greep de stofafscheider meer dan 2.700 geladen stofdeeltjes. Dit is genoeg om elke seconde ongeveer een ton materiaal naar de planetaire atmosfeer te sturen. Maar deze deeltjes vielen niet rechtstreeks in de planeet alleen door de zwaartekracht. Het team gelooft dat ze langs de magnetische veldlijnen van Saturnus draaien, voordat ze in de atmosfeer botsen.
Vuile sneeuwballen
Wetenschappers waren in staat om de samenstelling van planetair stof te bestuderen. De meeste deeltjes worden vertegenwoordigd door stukjes waterijs - het hoofdbestanddeel van de ringen van Saturnus. Maar er waren veel kleine silicaten op het ruimtevaartuig - een klasse moleculen die de meeste ruimtesteen vormen. Deze ontdekking is belangrijk omdat het zal helpen bij het bepalen van de exacte leeftijd van de planeet.
Als onderzoekers de exacte soorten silicaten identificeren die de ringen van Saturnus bedekken, kunnen ze bepalen of deze tekens miljarden jaren oud zijn of veel jonger. Het team van wetenschappers is ervan overtuigd dat de Cassini-missie veel nuttiger informatie zal verschaffen die ons verder zal helpen in de studie van het zonnestelsel.
