De enorme noordelijke stormen op Saturnus zijn in staat om atmosferische patronen op de equatoriale lijn te verstoren. Dit wordt bewezen door informatie verkregen door de missie van Cassini. Een soortgelijk effect wordt waargenomen op aarde, wat betekent dat er veel meer gemeenschappelijk is tussen de planeten dan voorheen.
Als we de atmosferische patronen van de aarde, Jupiter en Saturnus in detail bestuderen, kunnen we gemeenschappelijke kenmerken in de equatoriale gebieden vaststellen: verticale, cyclische, variabele temperatuur die naar beneden beweegt en windsystemen die zich meerdere jaren herhalen.
Deze patronen worden quasi-periodieke oscillaties (QPO) op Saturnus, quasi-dubbel (QQO) op Jupiter en quasi-twee jaar (QBO) op aarde genoemd.
Saturnus in de waarneming van het Cassini-ruimtevaartuig
De aardse situatie is normaal en voorspelbaar. Gemiddeld wordt het elke 28 maanden herhaald. Maar dit systeem kan worden verstoord door gebeurtenissen die zich op grote afstand van de equatoriale lijn voordoen. Een nieuwe studie toont aan dat hetzelfde met Saturnus gebeurt.
Deze fluctuaties kunnen worden waargenomen als de hartslag van de planeet. Cassini nam ze 10 jaar geleden op en terrestrische telescopen vastgelegd op Jupiter. Het apparaat volgde Saturn van 2004 tot 2017. Onderzoekers keken naar de gegevens en merkten een functie op die elke 15 jaar wordt herhaald. In 2011-2013 de hele equatoriale regio bevroor letterlijk. Het bleek dat dit onmiddellijk gebeurde na de vorming van een grootschalige storm die zich op het noordelijk halfrond omdraaide. Hoogstwaarschijnlijk ging de golfactiviteit van de storm naar de evenaar en schond de QPO. Deze storm heette het Grote Noorden. Soortgelijke verschijnselen op Saturn verschijnen ongeveer elke 30 jaar. Deze beoordeling toonde aan dat er een sterke link is tussen QPO en andere atmosferische verschijnselen.
In dit verband herinner ik me een soortgelijke situatie op aarde in 2016, toen QBO de golven overspeelde die het momentum van het noordelijk halfrond naar de evenaar transporteerden. Bovendien was dit niet voor 60 jaar vastgelegd. In ons geval verklaren klimaatmodellen alles. Het meest invloedrijke is bijvoorbeeld de zuidelijke oscillatie van El Nino, die de temperatuur en klimaatsituaties over de hele planeet verandert.
De missie van Cassini is voorbij, maar de gegevens worden nog steeds onderzocht. Wetenschappers zijn van plan meer te weten te komen over Saturnus, de gasreuzen en het systeem als geheel.
