te reizen
Er zijn veel aspecten van reizen en het verkennen van de Rode Planeet, dus NASA staat open voor suggesties om onze interplanetaire dromen waar te maken.
NASA-routekaart naar de rode planeet
Het is geen geheim dat NASA investeert in verkenningsmissies op lange termijn. Het bureau eindigde onlangs met een menselijke missie op het International Space Station, een jaar in de tijd, waarin Scott Kelly de wereld veroverde met zijn posts op sociale media. Maar diep in de ruimte gaan kost veel tijd. NASA heeft vele projecten voorbereid die de maan en Mars de komende decennia zouden moeten helpen verkennen.
Een voorbeeld van zo'n project is het creëren van een habitat die mensen in de ruimte laat leven buiten het Earth-Moon -systeem. En dit is niet zo eenvoudig, want er zijn een aantal punten gerelateerd aan de afstand tot de thuisplaneet. Als er een tijdsvertraging is in de communicatie, hoe kunnen mensen dan werken zonder 24-uurs ondersteuning van het controlecentrum? En hoe om te gaan met problemen als bestraling of reparatie en vervanging van reserveonderdelen?
Vervoer (hoe komen we daar?)
NASA verwacht dat het ISS beschikbaar zal zijn wanneer de eerste schepen voor lange-afstandsvluchten verschijnen. Zo moet elk prototype in staat zijn om aan te sluiten bij het ISS om hun verdere onmiddellijke ontwikkeling en testen mogelijk te maken. Het transportsysteem zou ook moeten kunnen werken in wat NASA de verre retrograde baan (ORO) (verre retrograde baan - DRO) noemt. En het zou zowel alleen als met de bemanning moeten functioneren. ORO is een soort baan rond maan, die de bemanning een platform zou bieden voor training om buiten het "huis" te werken, tijdens trips die meerdere dagen in beslag nemen. Het systeem moet ook onafhankelijk van elkaar of in combinatie met het Orion-schip kunnen bewegen.
Residentie (waar zullen we wonen?)
Degenen die vaak met de auto reizen over lange afstanden met hun families weten dat elke seconde gelijk is aan een dag. Apollo's astronauten hielden het veel beter uit, maar dit werd mogelijk gemaakt door een enorme hoeveelheid vooropleiding en een goed begrip dat de hele wereld naar hen keek.
Elke toekomstige habitat zou dus comfortabel genoeg moeten zijn voor de bemanning en zijn uitrusting om te overleven en zich normaal te voelen voor een willekeurig lange missie (aanvankelijk van 30 tot 60 dagen). De habitat moet ook betrouwbaar zijn met betrekking tot levensondersteunende systemen, inclusief branddetectie en verlichting. Reparatiewerkzaamheden zullen immers nogal problematisch zijn.
Operaties (hoe zullen we werken?)
Het zal veel beter zijn als de habitat multifunctioneel is en vele jaren kan werken, aangezien het bouwen van een nieuwe erg duur zal zijn. In dit geval wil NASA dat de vervaldatum 15 jaar werk in de ruimte bedraagt. Bovendien moet het koppelen met andere voertuigen toestaan (bijvoorbeeld met de Orion) en zelfs twee extra bemanningsleden opnemen, ongeacht of de standaardploeg aan boord is. Er moet ook een 8-uurs ruimtewandeling mogelijk zijn zonder dat de hele ruimte wordt ontlucht.
Omgeving (wat kan mij doden?)
Net als het ISS zal de toekomstige habitat dienen als proeftuin voor het voorzienigheidsonderzoek. Dus, astronauten zullen, naast het ontvangen van bezoekers en het onderhouden van het leefgebied onder normale omstandigheden, een verscheidenheid aan experimenten uitvoeren om te zien hoe mensen klaar zijn voor vergelijkbare omstandigheden en hoeveel we in het algemeen klaar zijn voor een lang verblijf in de diepe ruimte.
NASA dringt er specifiek op aan "systeemelementen, verschillende operaties en gezondheid van de mens te testen bij het uitvoeren van missies buiten het aarde-maansysteem." Want als iets van het feit dat Mark Watney ons liet zien in "The Martian" echt is, dan is het leven in de ruimte zwaar genoeg. Praktijk is noodzakelijk om iedereen veilig te houden en in een staat van constante productiviteit, zo ver mogelijk terwijl je weg werkt vanuit "thuis".
