Phobos - de grootste van de twee Marsmanen
Recente studies tonen aan dat krachtige stellaire uitbarstingen gebieden op de Mars-satelliet Phobos elektrisch kunnen opladen tot honderden volt. Dit vormt een complexe elektrische omgeving die van invloed kan zijn op de robottechnologie.
Phobos wordt beschouwd als een mogelijke basis voor de studie van kolonisten van de rode planeet. Het idee is dat astronauten rovers vanaf een satelliet zonder vertraging besturen, wat wordt waargenomen tijdens aardcontrole. Hoewel elektrische ladingen geen dodelijke bedreiging vormen voor mensen, kunnen gevoelige apparaten lijden. Daarom is het noodzakelijk om beschermende lagen te maken die de impact minimaliseren.
Mars heeft twee satellieten: Phobos en Deimos. De analyse concentreerde zich op de eerste maan, maar ze verwachten een vergelijkbare situatie te zien op Deimos, omdat beide objecten geen atmosferische laag hebben.
De impact van de zonnewind op Phobos. De nieuwe simulatie laat zien dat dit leidt tot de vorming van een complexe elektrische omgeving die de nachtzijde van de satelliet statisch oplaadt.
Wanneer de zonnewind de dagzijde raakt, absorbeert het oppervlak het plasma en creëert het een leegte aan de nachtkant. Elektronen zijn lichter dan ionen, dus ze bewegen voor hen en verdwijnen aan de andere kant.
Helaas tonen modellen aan dat bewegende astronauten en rovers wrijving kunnen veroorzaken en ladingen kunnen accumuleren in ruimtepakken en -oppervlakken. Stof en steen zijn slechte geleiders, dus de lading keert niet terug naar de satelliet en hoopt zich op bij de persoon. Aan de dagkant kun je deze spanning verlichten, maar aan de nachtkant is het onmogelijk. Berekeningen tonen aan dat statische lading 10.000 volt kan bereiken. De grootste ladingslagen komen met uitwerping van coronale massa.
