Wetenschappers hebben een grootschalige structuur gevonden op slechts 2 miljard jaar na de Big Bang. Dit is het proto-supercluster van sterrenstelsels Hyperion - de grootste en meest massieve structuur op zo'n grote afstand. Per miljoen bereikt een miljoen miljard zonne-energie
Wetenschappers hebben een grootschalige structuur gevonden, slechts 2,3 miljard jaar na de oerknal. Dit is het proto-supercluster van sterrenstelsels Hyperion is de grootste en meest massieve structuur op zo'n lange afstand. Per miljoen bereikt het een miljoen miljard zonnig. Voor de zoekopdracht gebruikten ze het VIMOS-apparaat op de Very Large Telescope (Chili).
Hyperion is de grootste en meest massieve structuur die zo vroeg in het proces van de vorming van het heelal kan worden gevonden. Astronomen waren zeer verrast, omdat ze niet verwachtten zoiets in zo'n vroege periode te vinden. Meestal worden dergelijke structuren opgemerkt bij lagere roodverschuivingen, wat betekent dat het heelal veel meer tijd had om zulke enorme structuren te creëren en te ontwikkelen. Hoe kon Hyperion zich vormen?
Supercluster in drie dimensies
De vondst leeft in het sterrenbeeld Sextant. Hij werd geïdentificeerd door een nieuwe techniek met behulp van het VIMOS-instrument. Het is in staat om tegelijkertijd de afstand tot honderden sterrenstelsels te meten, wat het mogelijk maakt om hun locatie binnen het vormende supercluster in drie dimensies te vergelijken. Hyperion is begiftigd met een complexe structuur en bevat ten minste 7 gebieden van hoge dichtheid, verbonden door sterrenstelsels, en de grootte is vergelijkbaar met superclusters dicht bij de aarde. In dergelijke structuren is er een tendens tot verdeling van massa met duidelijkere structurele kenmerken. Maar in Hyperion wordt de massa veel gelijkmatiger verdeeld in een reeks verwante druppels die worden bevolkt door vrije galactische associaties. Het contrast tussen de Hyperion en minder verre superclusters is waarschijnlijk te wijten aan het feit dat de dichtstbijzijnde superclusters miljarden jaren hadden om de zwaartekracht samen te brengen in dichtere gebieden.
Men gaat ervan uit dat Hyperion, wanneer rekening wordt gehouden met de omvang ervan aan het begin van de geschiedenis van het universum, zal veranderen in iets dat lijkt op gigantische structuren in het plaatselijke universum, zoals de Grote Muur van de Sloan of de Virgo Supercluster (de Melkweg bevindt zich daarin). Door Hyperion te bestuderen, kan het proces van universele ontwikkeling in het verleden beter worden begrepen en welke ruimte in de toekomst wacht.
