In de afgelopen 20 jaar heeft Australië geprobeerd zijn marktaandeel in een winstgevende commerciële ruimtevaartindustrie te veroveren. In sommige opzichten heeft het land het goed gedaan. Een van de meest geavanceerde landsystemen is hier aanwezig, en onbewoonde gebieden hebben de installatie van een "Square Kilometre Array" mogelijk gemaakt. Maar de Australiërs hebben weinig kans om van het continent te vertrekken.
Vroege lanceringsplannen
De wet op de ruimteactiviteiten (1998) is aangenomen in overeenstemming met de plannen van Kistler Aerospace om een ruimtecentrum in Woomera te creëren. De handeling concentreerde zich op operaties die op dat moment werden uitgevoerd. Australië heeft grote belangstelling gewekt bij buitenlandse bedrijven die ervan droomden om aardrijkskunde te gebruiken om raketten te lanceren.
Maar nu is het jaar 2018 en nog geen enkele operator in de ruimte heeft van deze gelegenheid gebruikgemaakt. In 2015 kondigde de federale overheid een herziening van de wet aan, wetende dat regelgeving een obstakel vormt voor ruimteactiviteiten. Begin 2017 erkenden ze na een lange consultatieve periode de noodzaak van hervormingen en bevalen ze de vervanging van de wet aan.
Het ruimteagentschap verhogen
De regering kondigde ook de oprichting aan van een Australisch ruimteagentschap. Megan Clark zal de leiding hebben en het agentschap zelf zal op 1 juli 2018 worden opgericht. Velen geloven dat Australië op deze manier zijn interesse in het ruimtevaartgebied zal onderstrepen.
Een jaar na de publicatie van het document ontving het wetsontwerp over de invoering van wijzigingen en toevoegingen aan de wet inzake ruimteactiviteit (lancering en terugkeer) de tweede lezing in de Tweede Kamer op 30 mei 2018. Ondanks een lange consultatieperiode is dit slechts een herziening van een bestaande wet.
Beperkte wijzigingen in wetgeving
Het wetsvoorstel heeft tot doel het regelgevingskader en de reikwijdte van de wet uit te breiden, de kosten van exploitanten te verlagen en belemmeringen voor toegang te elimineren.
Nog een lancering van SpaceX uit Florida
Er is een vermindering van de verzekeringsvereisten voor exploitanten van $ 750-100 miljoen .De factuur vereenvoudigt de lancering van ruimtevoorwerpen uit vliegtuigen, erkent de prevalentie van buitenlandse markten voor startende operaties en introduceert de mogelijkheid om raketten te lanceren van meer dan 100 km.
De inhoud van de wet blijft hetzelfde en eerdere exploitanten klaagden dat de punten vaag leken. De meeste wijzigingen zijn alleen van invloed op de namen. De "ruimtelicentie" wordt bijvoorbeeld een "licentie voor objecten". Ruimtelexploitanten zijn er niet helemaal zeker van of ze hun bedrijven in Australië moeten baseren of het is gemakkelijker om naar het buitenland te gaan, omdat het land alleen toestemming zal geven na het bieden van een strategie om de vorming van ruimtepuin te voorkomen.
Prestaties in het buitenland
Als we projecten in het buitenland overwegen, kunnen we veel nieuwe binnenlandse wetten zien die commerciële activiteiten aanmoedigen. Recente voorbeelden zijn de UK Space Industry Act (2018), de New Zealand Outer Space Act en de High Altitude Act (2017), evenals vele Amerikaanse voorschriften. Ze erkennen allemaal de behoefte aan regulering in een baan om de aarde.
In overeenstemming met het VN-ruimteverdrag is het land verplicht om de activiteiten van niet-gouvernementele organisaties in de ruimte te sanctioneren en voortdurend te controleren. Maar de huidige Australische wet en de nieuwe wet kunnen het nog niet doen.
