In deze artistieke interpretatie zijn twee pulsar-stralen zichtbaar.
50 jaar geleden ontdekte J. Bell per ongeluk een nieuw soort ruimtevoorwerp. Hij gebruikte een grootschalige radiotelescoop, die de willekeurige flikkering van de helderheid van quasars moest opvangen. Plots kwamen er vreemde signalen in elke 1.333.730 seconden. Bell zag iets ongewoons.
De pulsen waren regelmatig en leken op het tikken van een klok. De wetenschapper dacht dat hij een onnatuurlijk fenomeen was tegengekomen. Maar met de ontdekking van de tweede, derde en vierde, begon zijn mening te veranderen.
Ondanks het feit dat niemand ze eerder had gezien, werden deze objecten al genoemd in wetenschappelijke artikelen. Vandaag weten we over het bestaan van 2000 pulsars. Deze neutronensterren beginnen hun reis in de vorm van sterren, waarvan de massa 7-20 keer groter is dan de zon. Nieuwe technologieën hebben manieren ontdekt om ze te bestuderen en te zoeken met behulp van verschillende golflengten van licht, die zich onderscheiden door hun speciale energie. De eerste dergelijke missie van NASA is NICER. Zij was het die de eerste pulsar PSR B1919 + 21 kon observeren.
In juni ging NICER naar het ISS en ging aan de slag. Röntgenonderzoek is onderdeel van het EM-spectrum. Astrofysici zijn altijd geïnteresseerd geweest om erachter te komen wat zich in de pulsar bevindt. Het materiaal is een verzameling protonen, elektronen en quarks. Maar met zo'n druk is hun gedrag en contact moeilijk te bepalen.
Om de samenstelling en het mechanisme van gedrag van quasar-elementen te verklaren, zijn veel modellen gemaakt. Maar voor een meer accurate presentatie hebt u meer gegevens nodig. De missie blijft zoeken naar objecten. Dit helpt ook SEXTANT, dat de exacte positie van het apparaat in een baan bepaalt.
