observeren
In de heldere nachtelijke hemel vind je een willekeurige vallende ster of zelfs een glimp van een snel bewegend internationaal ruimtestation terwijl het rond de aarde draait.
Maar er zijn nog vele andere objecten, waaronder de massieve nieuwe Japanse röntgentelescoop genaamd Hitomi, die een paar weken geleden was gescheiden, en honderden kleine kubusvormige satellieten van vier inch ("Cubesat-satellieten") die steeds meer de orbitalsite vullen.
Momenteel zegt een groep onderzoekers van astrofysici dat ze stukjes van gebroken satellieten en ruimtepuin kunnen volgen met behulp van gewone optische telescopen om flitsen van zonlicht te registreren die worden gereflecteerd door deze dwalende sondes. Deze week observeerden ze verschillende grote stukjes Hitomi als ze ongecontroleerd in de ruimte vallen.
"Terwijl deze brokken in de lucht vliegen, knipperen ze wanneer zonlicht op hen reflecteert", zei Aroh Barjatya, een universitair hoofddocent bij de afdeling Engineering Physics van Aviation University Embry-Riddle in Daytona Beach, Florida. "Met behulp van fotometrie schreven we een stuk code dat de helderheid van een object centreert en meet.Wanneer je naar een gecontroleerde satelliet kijkt, gedraagt de lichtkromme zich op een bekende manier." Als je naar Hitomi kijkt, roteert het op en neer en heeft het een rotatiesnelheid. " Het team schoot een video uit één stuk waarin Hitomi knipperde als een ster met een hoge snelheidscamera op een telescoop, en dit is een video van het hoofdgedeelte van Hitomi.
"Het is alsof de spiegel in de ruimte draait", zei Forrest Hasdia, een afgestudeerde student aan Embry-Riddle, die deze maand opmerkingen maakte.
Barjatya zei dat het observatorium van hun groep gespecialiseerd is in het volgen van kleine Cubesat-satellieten - veel van hen zijn goedkope, kortstondige sondes die door universitaire onderzoekers zijn gelanceerd en die mogelijk uit het zicht van het ruimtevolgsysteem van het Pentagon vallen.
"Er zijn honderden universiteiten die ze elk jaar leiden," zei Barjatya. "We hebben mogelijk veel objecten in de lucht laten ronddraaien, velen van hen kunnen desintegreren en andere satellieten vernietigen. Dit is nog niet gebeurd, maar hoe we het plaatsen waar een dergelijke mogelijkheid bestaat."
Barjatya zegt dat de helft van de Cubesat-satellieten het contact met hun operators hebben verloren. Met een geavanceerd optisch volgsysteem hoopt hij meer informatie te geven over hun lot.
Het Joint Space Operations Center (JSPOC) van het Pentagon in de luchtmachtbasis Vandenberg traceert momenteel 23.000 objecten in de ruimte met behulp van radar- en optische camera's. Hun posities worden elke dag op deze site geplaatst.
JSpOC-woordvoerder Captain Nick Mercurio was het ermee eens dat de ruimte boven het aardoppervlak steeds krapper wordt. Elke dag worden meer dan 3000 automatische berichten verzonden naar satellietoperators over drijvend puin of andere satellieten die gevaarlijk kunnen zijn. JSpOC volgt momenteel 11 afzonderlijke delen van Hitomi sinds de ineenstorting op 26 maart, Mercurio zei dat hij vijf meldingen heeft gedaan, waarbij hij andere ruimtevaartexploitanten waarschuwt dat deze bits bestaande satellieten naderen. In 2015 moesten ongeveer 150 satellieten uit hun baan worden verplaatst om te voorkomen dat ze in botsing kwamen met iets anders. Astronauten aan boord van het ISS moesten vorig jaar vier keer hun baan vergroten om problemen te voorkomen.
"De lage baan van de aarde is overbelast", zei Mercuio. "De lichamen bewegen met een snelheid van 17.500 mijl per uur, en dit kan gevaarlijk zijn. Een lagerkogel van twee centimeter heeft hetzelfde effect (energie) als een Jeep Wrangler, bewegend met een snelheid van 70 mijl per uur."
Het Embry-Riddle-team zegt dat ze hun beeldvormingscapaciteiten willen verbeteren met spectroscopische camera's die licht kunnen analyseren dat wordt gereflecteerd door ruimtepuin om het type materiaal te bepalen: is het een zonnepaneel, een stukje teflon, aluminium of ander metaal? .
