Er werden griezelige geluiden opgenomen op de grens van de atmosfeer

Er werden griezelige geluiden opgenomen op de grens van de atmosfeer

Een griezelig geluid aan de rand van de atmosfeer werd voor het eerst vastgelegd in 50 jaar aan boord van een ballon van een NASA-studentenexperiment.

Microfoons die de infrageluid opnemen, legden een mysterieus fluitsignaal af en sisten vorig jaar op 36 km van het oppervlak van de aarde. Daniel Bauman, een afgestudeerde student aan de Universiteit van North Carolina, ontwierp en bouwde een speciaal apparaat dat de atmosferische infrageluiden opvangde - geluidsgolven die een persoon pas hoorde nadat de opname was verbeterd.

"Deze geluiden zijn vergelijkbaar met die in de X-Files", vertelde Bowman Live Science.

Heliumballon met infrageluidsensoren vloog over Arizona en New Mexico op 9 augustus 2014. Het was een van de 10 payloads die werden gelanceerd als onderdeel van het HASP-studentenprogramma. Ballonvaren op grote hoogte is een jaarlijks project dat wordt uitgevoerd door NASA en het Louisiana State Space Consortium, met de hoop dat wetenschappers de interesse van studenten in ruimtevaartonderzoek hopen te vergroten. Sinds 2006 zijn meer dan 70 experimentele apparaten ontwikkeld door studenten van de Verenigde Staten geïntroduceerd als onderdeel van HASP.

Tijdens de vlucht van 9 uur bereikte de ballon met de nuttige lading ongeveer 725 km en bereikte een hoogte van meer dan 37,5 km. Dit is een gebied met bijna-aarde ruimte - hoger dan vliegtuigen vliegen, maar onder de bovengrens van de stratosfeer (100 km van het oppervlak van de aarde). "Geen van de experimenten met de studie van infrasone signalen is ooit zo goed gedaan", zei Bowman. De belangstelling voor atmosferisch infrageluid was maximaal in de jaren zestig, toen het werd gebruikt om nucleaire explosies te detecteren, maar toen het onderzoek werd afgerond, schakelden wetenschappers over naar sensoren op de grond.

Het feit dat de HASP-ballensensoren een mix van signalen registreren, werken de wetenschappers aan het interpreteren, meldde Bowman tijdens de bijeenkomst van de Seismological Society of America in Pasadena op 23 april. Onderzoekers hebben nog nooit zoveel stratosferische signalen "gehoord".

Hier zijn enkele van de veronderstellingen van de oorsprong van de plaat: het kunnen de geluiden zijn van windkrachtcentrales die de vlucht in de weg hebben gestaan ​​of de golven van de zee, of luchtturbulentie, zwaartekrachtgolven of trillingen van een kogelkabel. Wetenschappers zijn van plan in 2015 een extra nuttige lading te lanceren als onderdeel van HASP, dat in staat zal zijn om meer informatie over de infrageluidsbronnen te onthullen.

"Ik was verrast door de complexiteit van het signaal", zei Bowman. "Ik verwachtte maar een paar kleine spectrale banden te zien."

Bowman, die op grote hoogte ballonnen bouwt en van school opstart, hoopt dat zijn experiment de belangstelling voor atmosferisch infrageluid zal doen herleven. "In de afgelopen 50 jaar is er geen enkele akoestische opname gemaakt in de stratosfeer. Natuurlijk, als we de apparatuur daar plaatsen, zullen we iets vinden waarvan we voorheen niets wisten, "zei hij. Het infrageluid wordt over lange afstanden verzonden (vergeet niet dat het geluid van donder veel verder te horen is dan de heldere bliksem zichtbaar is). Aardbevingen, stormen, vulkaanuitbarstingen, meteoren en aardverschuivingen produceren allemaal infrasonische geluidsgolven. "Het bewaken van turbulentie in schone lucht of het vasthouden van lucht uit jets is mogelijk," zei Bowman. Samen met zijn curator Jonathan Liis hoopt Bowman de infrageluiden van een uitbarstende vulkaan op te nemen.

Er werd voorgesteld om dergelijke sensoren naar Venus en Mars te sturen, waar microfoons ongewoon weer of aardbevingen konden detecteren.

"Sommige natuurlijke infrasone signalen kunnen beter in de atmosfeer worden vastgelegd", zei Omar Marcillo, een geofysicus in het Los Alamos National Laboratory, die niet aan het onderzoek deelnam. "De atmosfeer breekt geluidsgolven, waardoor sommige infrasone signalen mogelijk niet de grond bereiken. Interferentie van geluid dat door de beschaving wordt uitgezonden, neemt ook af in de lucht. '

"Ik denk dat dit werk het begin zal zijn van vele vervolgstudies", zei Marcillo. "Het is erg belangrijk."

Opmerkingen (0)
Zoeken