De eerste orbitale ruimtevlucht van NASA 55 jaar geleden creëerde een groot aantal vragen, waarvan er vele nog niet zijn opgelost.
55 jaar geleden, deze maand (20 februari 1962), werd John Glenn de eerste Amerikaan die in een baan om de aarde cirkelde. In die tijd vond er een race plaats tussen de VS en de USSR, en de Sovjet-Unie slaagde erin om eerst verschillende belangrijke missies te volbrengen. Het was zowel de eerste satelliet (Spoetnik, 1957) als de eerste man die in een baan om de aarde kwam (Yuri Gagarin, 1962).
De VS hebben al twee astronauten de ruimte ingestuurd voordat Glenn daarheen ging. Maar de lanceringen van Alan Shepard en Gus Grissom in 1961 waren suborbitalvluchten. Dit betekent dat het ruimtevaartuig omhoog vloog en vervolgens naar beneden spatte, zonder in een baan om de aarde te komen.
De prestatie van Glenn (drie banen in de ruimte) trok de aandacht van de hele wereld naar hem toe. Dit zijn de hoogtepunten van Glenn's vlucht, die onlangs werd getoond in Hidden Numbers. Glenn stierf aan het einde van 2016 in zijn 95e levensjaar.
Marine Astronaut # 1
John Herschel Glenn (helemaal rechts) was een van de eerste zeven NASA-astronauten, Mercury 7 genoemd ter ere van NASA's eerste menselijke ruimteprogramma. Astronauten werden in 1959 uit een groep militaire piloten geselecteerd. Glenn was de enige van de mariniers. Voordat hij bij NASA kwam, diende hij tijdens de Tweede Wereldoorlog in Korea en maakte hij testvluchten op de prestigieuze Naval Test Test School in Maryland, evenals de eerste supersonische transcontinentale vlucht. Vóór zijn vlucht vlogen twee andere leden van Mercury 7 al: Alan Shepard (tweede van links) en Gus Grissom (links zittend). Elk van hen maakte een suborbital raketvlucht op Redstone. Voor de orbitale vlucht van Glenn was een ander type raket nodig - de Atlas. Hij was de eerste om het te testen.
Meer informatie over het menselijk lichaam
Toen Glenn in een klein ruimteschip stapte (Friendship 7), hadden de VS ongeveer 30 minuten ervaring met ruimtevluchten. In die tijd werden de effecten op het menselijk lichaam slecht bestudeerd, dus werden verschillende experimenten uitgevoerd om uit te zoeken wat er gebeurt als een persoon een paar uur in de ruimte blijft.
"Ik moest mijn ogen controleren", zei Glenn in 1997. "Ik voelde een soort onbalans of duizeligheid. Ze wisten niet of we normaal konden slikken. Ik zou daar niet te lang blijven, dus ik moest twee dingen schrijven of niets. Maar ze wilden dat ik voedsel zou nemen en slikken, wat ik deed. Ze ontdekten ook of er veranderingen waren in het welbevinden, in vingers en andere delen van het lichaam. Ik was geïnteresseerd in elke neiging tot ziekte ".
Thermische waarschuwing
Glenn begon op 20 februari 1962, na verschillende vertragingen door weers- en apparatuurproblemen. Naast wetenschappelijke experimenten kreeg hij de taak om het ruimtevaartuig handmatig te begeleiden om te begrijpen of hij hoogte kon handhaven. Het bleek dat het automatische besturingssysteem nog steeds niet werkte, dus hij had eenvoudig geen andere keus dan het stuur te pakken. Hij bracht bijna 5 uur door in de ruimte. Aan het einde van de vlucht toonden de gegevens dat het hitteschild niet werkt, wat betekent dat het apparaat tijdens de afdaling wordt bedreigd vanwege de hitte veroorzaakt door wrijving tegen de atmosfeer. Glenn kreeg de instructie om de remmotoreenheid uit voorzorg te gebruiken. Late analyse toonde aan dat het probleem vals was.
Oogproblemen
Artsen wilden weten hoe de ogen in de ruimte veranderen en of de vorm het gezichtsvermogen beïnvloedt. Toen was er geen verandering, terwijl Glenn tijd doorbracht in microzwaartekracht. Maar de afgelopen jaren hebben NASA en andere instanties oogproblemen ontdekt met astronauten die al maanden in een baan om de aarde zijn. Deze onderzoeken zijn nog aan de gang.
"In het bovenste deel van het dashboard is er een schema voor een ooggrafiek die wordt gebruikt in de spreekkamer", zei Glenn in 1997. "Ik moest om de 20 minuten de kleinste regel lezen. En als er veranderingen waren, zou ik onmiddellijk verslag uitbrengen. '
Roem en uitspraken over vrouwelijke astronauten
Glenn is weer wereldberoemd en krijgt aandacht van zelfs president John F. Kennedy en zijn vrouw, Jackie Kennedy. Hij ontving de NASA-medaille van Distinguished Service en werd zelfs een vriend van de president. Hij ontving ook felicitaties van New York en sprak in 1962 met de House Committee on Science and Astronautics. Hij zei dat hij voorstander was van het selecteren van astronauten uit militaire piloten, die 100% mannelijk was. "Mannen gaan oorlog voeren en testen ook verschillende technologieën. En de afwezigheid van vrouwen in dit gebied is een factor van de openbare orde, "zei Glenn in de geest van seksisme van zijn tijd. In de daaropvolgende jaren werd zijn positie verzacht, en hij pleitte zelfs voor het sturen van Sally Reid, de eerste vrouwelijke astronaut die in 1983 vloog, de ruimte in.
Terug naar spatie
Na de vlucht mocht Glenn de ruimte niet in omdat ze als een te waardevolle figuur werden beschouwd. Maar hij verliet NASA en vond een plek in de Amerikaanse Senaat. Na verschillende mislukte pogingen werd hij in 1974 in Ohio gekozen, waar hij tot 1999 diende.
Maar zijn ruimtemissie is nog niet voltooid. In 1998 vloog Glenn met de Discovery-shuttle voor een acht dagen durende operatie op 77-jarige leeftijd, waardoor hij de oudste persoon in de ruimte was. Het was een experiment dat ging testen hoe de ruimte het bejaarde lichaam beïnvloedt. Glenn bleef een actieve spreker en sprak op de 30e verjaardag van Apollo 11 in Washington in 2009 (hij was 88 jaar oud). Hij stierf in december 2016 en was het laatste lid van Mercury 7.
