Nieuw onderzoek zal helpen om erachter te komen hoe de twee gigantische gasbellen die miljoenen jaren geleden werden gevormd, met enorme snelheid en hoe ze werden gevormd, zijn afgebroken van het Melkwegstelsel. Met behulp van de Hubble Space Telescope konden wetenschappers een snelheid van ongeveer 2 miljoen mijl per uur vastleggen. Gigantische wolkenmassa strekte zich uit over 30 duizend lichtjaar onder en boven de Melkweg.
"Een paar miljoen jaar geleden vond energetische activiteit plaats in het centrum van de melkweg, en nu zien we wat er van overblijft", zegt Andrew Fox.
Hij presenteerde nieuwe resultaten van wetenschappelijke waarnemingen over de bepaling van de ouderdom van Fermi (zoals deze gigantische bubbels worden genoemd) op de 225-bijeenkomst van de astronomische samenleving in Seattle.
Voor het eerst werd Fermi in 2010 ontdekt. Sindsdien begon hun functies te bestuderen. Fox en zijn team gebruikten een spectrograaf om de samenstelling en snelheid van gasbellen te bestuderen en de afstand tot de quasar te bepalen. Een quasar is een bron van helder licht dat wordt gegenereerd door snel bewegende deeltjes in een superzwaar zwart gat in een ver melkwegstelsel. Het licht van een quasar is zo sterk dat het het licht van zijn "ouder" sterrenstelsel overschaduwt. Wetenschappers maten hoe ultraviolet licht verschoof van de quasar PDS 456 en passeerde door de basis van de noordelijke bubbel. Vanwege het heldere licht van de quasar, bepaalde een groep wetenschappers dat de materie aan de nabije kant van de noordelijke bel naar de zon neigt, terwijl de verre materie in de tegenovergestelde richting wordt gecomprimeerd. Materie ontsnapte uit de Melkweg met ongeveer 1000 km per seconde, of ongeveer 2 miljoen mijl per uur. Wetenschappers schatten dat onder deze omstandigheden de gebeurtenis die twee gigantische bubbels vormde ongeveer 2,5-4 miljoen jaar geleden plaatsvond. Wetenschappers hebben niet alleen de snelheid bepaald, maar vonden ook dat de samenstelling van het gas bestond uit koolstof, aluminium en silicium. Deze combinatie veronderstelt dat het gas een overblijfsel is van de mineralen die overblijven na de vorming van sterren. Dit gas bereikt 17,5 miljoen graden Fahrenheit of 9700 graden Celsius. Het is veel kouder dan de uitstroom van gas, dat 18 miljoen graden Fahrenheit of 10 miljoen graden Celsius bereikt, zei Fox.
Andere sterrenstelsels hebben ook bellen die lijken op Fermi, maar hun eigenschappen zijn moeilijk te bestuderen vanaf zo'n grote afstand. Bubbels van de Melkweg bieden een geweldige kans om ze te bestuderen, omdat ze veel dichterbij zijn.
Figuurlijk gesproken: "we zitten op de eerste rij" en kunnen daarom alle kenmerken van Fermi aandachtig bestuderen. We kunnen zien hoe groot ze zijn en hoe ze de lucht bedekken, zegt Fox.
PDS 456 is de eerste 20 quasars waarvan het licht door Fermi gaat. Na het bestuderen van het hele monster, zullen wetenschappers in staat zijn dichterbij de bron van de gebeurtenissen te komen die de Fermi-bubbels hebben gecreëerd.
Een van de mogelijke redenen is de snelle vorming van sterren in het centrum van de melkweg. Het was de geboorte van nieuwe sterren die gas konden veroorzaken. Een andere verklaring voor dit fenomeen suggereert dat het verschijnen van gas werd veroorzaakt doordat de sterren in het centrum van de melkweg vielen. Ongeacht de reden, de kleine leeftijd van de bubbels (vergeleken met de leeftijd van het sterrenstelsel zelf - 13,2 miljard jaar), kunnen ze het fenomeen herhalen dat vaak voorkomt tijdens het leven van de Melkweg.
Het Fermi-fenomeen is als de hik van een sterrenstelsel, zegt Fox in een verklaring. Misschien is dit al eerder gebeurd en zijn we getuige van de nieuwste uitstroom van gas. Door het licht van quasars te bestuderen, kunnen we fossielen van een eerdere uitstroom van gas detecteren.
Studies zullen worden gepubliceerd in de Astrophysical Journal Letters en zullen ook online beschikbaar zijn.
