Artistieke interpretatie van de hete massieve Zeta Korma-superreus. De rotatieperiode duurt 1,78 dagen en de as helt met 24 ° ten opzichte van de gezichtslijn
Onlangs ontdekte een team van astronomen dat de vlekken op het oppervlak van superreussterren spiraalstructuren in hun wind activeren.
Zware elementen aanwezig op onze planeet, verschenen dankzij massieve sterren. Aan het einde van hun bestaan exploderen ze en gooien materiaal de ruimte in (een supernova-evenement).
Zeta Korma is een ontwikkelde massieve ster die behoort tot de klasse van superreuzen. Het overtreft onze zon door massaal 60 keer en 7 keer heter. Dit zijn zeldzame objecten en worden meestal in paren aangetroffen. Een bepaalde ster is speciaal omdat hij alleen woont en beweegt met een versnelling van 60 km / sec. Er wordt aangenomen dat het eerder in wisselwerking stond met een binair of meervoudig systeem en tijdens de explosie werd weggegooid. Het netwerk van nanietsatellieten van de BRITE-missie hielp om de helderheid van het oppervlak van Zeta Korma gedurende 6 maanden te volgen en tegelijkertijd het gedrag van de wind te bewaken. Gegevens toonden dezelfde foto in beide beoordelingen met tussenpozen van 1,78 dagen. Het periodieke signaal is een reflectie van stellaire rotatie door grote heldere vlekken die grote spiraalvormige windstructuren besturen - coöperatieve interactieregio's (CLO).
Bij het bestuderen van het vrijgekomen licht, was het mogelijk om duidelijk sommige S-modellen te beschouwen die gecreëerd werden door COB veroorzaakt door heldere oppervlaktepunten in de wind. We vonden ook willekeurige veranderingen op het oppervlak die overeenkwamen met gebieden in de wind met een hogere dichtheid. Dit is interessant, omdat wetenschappers voor de eerste keer de verbinding tussen de verandering in het oppervlak en de verdichting van de wind konden maken.
Hoewel er geen nauwkeurige gegevens zijn over de fysieke oorsprong van heldere oppervlakteplekken, is aanvullend onderzoek nodig.
