Een samengesteld beeld van NASA 2011 toont de omgekeerde (donkere) kant van de maan. Vanwege de getijden valt de rotatie van de satelliet rond de aarde en de axiale rotatie ervan bijna samen, daarom zien we altijd een kant en de tweede blijft uit het zicht
Ondanks de bekendheid van de naam is de achterkant van de maan helemaal niet donker. Het is eenvoudigweg niet zichtbaar voor aardobservators. Maar nu is deze situatie te repareren dankzij de landing van het Chinese apparaat aan de donkere kant.
De tweede helft van de maan ziet periodiek de zon, dus het wordt verlicht en niet ingesloten in de eeuwige duisternis. Waar komt de naam vandaan? Het is noodzakelijk om de relatie tussen de maan en de aarde zorgvuldig te bestuderen. Onze satelliet voert rotatie rond de as en rond de planeet uit. Deze perioden vallen praktisch samen, daarom ziet de aardobserveerder slechts één kant, terwijl de tweede nog steeds mysterieus en onontgonnen blijft. Wanneer een verduisterde Nieuwe Maan voor ons opent, wordt de achterkant van de Maan verlicht. Maar in de Volle Maan periode blijft de tweede kant in duisternis. Sommigen geloven dat de uitdrukking "de donkere kant van de maan" in 1955 ontstond in de televisieserie Walt Disney, waar werd gezegd dat het altijd donker was op de achterkant.
De term zelf verscheen in 1973 met de release van het muziekalbum Pink Floyd. Tot aan de landing van het Chinese apparaat ontvingen de onderzoekers verschillende gedetailleerde foto's uit de ruimte. De allereerste korrelige beelden kwamen van het Sovjet-schip in 1959. De Apollo 8 missie-astronauten zagen voor het eerst de duistere kant 50 jaar geleden vanuit de maanbaan.
