De donkere kant van de maan werd voor het eerst gezien in 1959 (een decennium voordat Neil Armstrong landde op het oppervlak van een aardsatelliet). Maar we hebben nog steeds niet de geheimen van de andere kant geopenbaard, wat niet aan aardse waarnemers is geopenbaard.
Wetenschappers geloven dat de donkere kant donker en stil is: stil genoeg voor onderzoekers op het maanoppervlak om te luisteren naar radiosignalen vanuit de ruimte. Dit idee lijkt zo aantrekkelijk dat ze bij ESA zelfs een maanobservatorium wilden creëren met een gigantische telescoop.
Wat willen onderzoekers horen? We hebben het over zwakke signalen (oud), behorende tot de "donkere tijdperken". Dit is een periode van 500 miljoen jaar na de oerknal, toen het heelal een opeenhoping van waterstof en helium was. Neutrale waterstofatomen bevonden zich soms in een rotatie-overgang en zonden radiosignalen de ruimte in.
Deze signalen reizen nog steeds door de ruimte en worden beschouwd als de enige hoop om iets over deze verre periode te weten te komen. Het enige probleem is dat de oudste signalen zijn begiftigd met ultra-lage frequentie. Het is bijna onmogelijk om ze van de aarde te vangen, omdat zelfs het signaal van een conventionele televisieconsole interfereert.
MWA-array
Afstemmen op deze frequenties is ongelooflijk moeilijk. Met de 'National Zone of Quiet Radio' in West Virginia kun je enkele van deze signalen bestuderen en de MWA-array stemt af op signalen van meer dan 100 MHz, wat wijst op gebeurtenissen die 400 miljoen jaar na de oerknal plaatsvonden. Om verder te gaan, moet je onder dit teken gaan. Wetenschappers zijn ervan overtuigd dat signalen uit de 'donkere tijdperken' de geheimen van recombinatie zullen onthullen (zoals de oorspronkelijke elektronen en protonen gecombineerd), en ook het proces van reionisatie demonstreren (toen materie zich begon te verenigen in sterren en sterrenstelsels). Sommigen geloven zelfs dat aan de andere kant van de maan stil genoeg zal zijn om een signaal van de buitenaardse wezens te vangen.
In 2008 stelden astronomen van het US Naval Research Laboratory voor om de enorme "Lunar Interferometer of the Dark Ages" -telescoop op de donkere kant van de maan te plaatsen. Maar het project kwam niet van de grond. Hetzelfde gebeurde met een soortgelijk idee van NASA in 2013. Het is moeilijk om wetenschap op het maanoppervlak te doen, als je er niet op staat.
Daarom is de beste optie om de basis op het maanoppervlak te installeren. Een permanente menselijke aanwezigheid stelt u in staat om telescopen te plaatsen en te onderhouden. Terwijl aan de donkere kant alleen kunstmatige Chinese voertuigen zijn.
