Mars zou een koude woestijn kunnen zijn als het niet voor de perchloraatzouten op de planeet aarde was, die het vriespunt van water verlagen om oceanen te creëren in equatoriale zones. Dit is de nieuwe ontdekking van de Research Rover van NASA's Curiosity.
De ontdekking van grondwater, zelfs beken, op planeten met een warmere equatoriale gordel, daagt moderne klimaatmodellen uit. Ondanks het feit dat tijdens de beweging van het ruimtevaartuig in de baan van Mars geologisch bewijs werd gevonden voor de tijdelijke aanwezigheid van vloeibaar water, werd dit fenomeen "regelmatig ontstane langwerpige structuren" genoemd.
Ontdekkingen, die deze week in het tijdschrift Nature Geoscience zijn gepubliceerd, zijn gebaseerd op een twee jaar durende meting van de luchtvochtigheid en temperatuur door het Curiosity Scientific All-Terre-laboratorium, dat de oude invloed van het Storm Crater-bekken nabij de evenaar van de planeet verkent.
Een computermodel laat zien dat de oceaan 's nachts gevormd wordt in de top 2 inch van de aarde van de planeet, wanneer perchloraten atmosferische waterdamp absorberen.
De onderzoekers concludeerden echter dat het niveau van de vloeistof erg klein is om terrestrische organismen te behouden. "Dit is niet alleen een probleem van water, maar ook temperatuur.De wateractiviteit en temperatuur op Mars zijn zo klein dat ze onder het vermogen van de cel om zich voort te planten en te metaboliseren," zegt Jevier Martin-Torres van de University of Technology in Luleå, Zweden, in een brief aan Discovery News.
De realisatie van dergelijke condities was geschikt voor vloeibare oceanen om een verband te leggen tussen onverenigbare prestaties voor het opnemen van de oceaan in on-site demonstratieproductie met de volgende rover, die gepland staat om te starten in 2020. Het voorgestelde apparaat werd niet gekozen, maar in het proces van zijn ontwikkeling analyseerden Martin-Torres en Maria Paz Zorzano met het Nationaal Instituut voor Aerospace Astrobiological Center in Madrid de gegevens over vochtigheid en temperatuur afkomstig van Curiosity.
"We waren ons ervan bewust dat we de omstandigheden hadden gezien waarin oceanen konden worden gevormd", zei Martin-Torres.
De studie is relevant voor de hele omgeving van Mars.
"Aangezien perchloraten wijd verspreid zijn over het oppervlak van Mars, betekent deze ontdekking dat de planeet zelfs overvloedigere oceanen zou moeten hebben, vanwege het verwachte hogere watergehalte in de atmosfeer en lage temperaturen," schreven wetenschappers in Nature Geoscience. Wetenschappers hopen een methode van zoutwinning op te nemen in de Europese Eco-Mars-missie.
Perchloraten werden gevonden door de Phoenix landingsmodule van NASA in augustus 2008, een ontdekking die leidde tot een heranalyse van de Viking-experimenten van de jaren 1970, die op zoek was naar organisch materiaal op Mars.
Wetenschappers hebben een belangrijk Viking-experiment herhaald, waarbij ze grond met een hoog gehalte aan perchloraten uit de Atacama-woestijn in Chili gebruiken, wat wordt beschouwd als een van de droogste en meest vergelijkbare plaatsen op aarde op Mars. Uitstekende sporen van verbrand organisch materiaal werden gevonden. Wetenschappers van de Viking misten dezelfde stoffen als verontreinigende stoffen van de aarde.
"In tegenstelling tot 30 jaar ervaring, ontdekte Viking organisch materiaal op Mars", zei wetenschapper Christopher McKay van het Ames Research Center van NASA in Discovery News.
Huidig werk betekent niet dat Viking het leven heeft gevonden. Ongetwijfeld creëert de alomtegenwoordige aanwezigheid van perchloraten meer geschikte omstandigheden voor het leven.
Martin-Torres zegt dat deze studie "tegen de aanwezigheid van het leven op het Marsland aankijkt."
