Dit verbazingwekkende omgekeerde beeld werd gemaakt door Mars Express tijdens de kalibratieperiode van de camera, toen het toestel over de Noordpool (onder) en de evenaar (hierboven) vloog
Hoe te navigeren in de ruimte? Meestal worden de planeten weergegeven met een noordpool aan de bovenkant en een zuidpool aan de onderkant. Maar in deze prachtige foto, verkregen door Mars Express, bevindt het noorden zich onderaan en staat de equatoriale lijn bovenaan.
Het beeld is gemaakt op 19 juni om de camera met hoge resolutie te kalibreren en het apparaat zelf is van noord naar zuid verplaatst. Negen kanalen werden naar de planeet gestuurd om een groot gebied met dezelfde lichtomstandigheden weer te geven. Tegelijkertijd werd de camera naar de horizon verplaatst en niet eenvoudig naar de oppervlakte gericht, zoals gewoonlijk wordt gedaan.
Als gevolg hiervan was het mogelijk om een zeldzaam groothoek planetair beeld te krijgen met een verlichte horizon nabij de evenaar (boven) en een gearceerde noordpool (onder). Aan het begin van de lenteperiode bestond de poolkap uit waterijs en -stof. Koolmonoxide in de winter is al verdampt en is van een vaste vorm naar een gasstatus verhuisd. Waterijs herhaalt hetzelfde, waardoor een enorme hoeveelheid water in de atmosferische laag vrijkomt.
Dit is de basiskaart van de Viking-missie. Het toont de instelling van gerelateerde afbeeldingen (centrale ovaal). Een reeks vulkanen buiten het hoofdframe.
Het panorama in het zuiden heeft enkele van de grootste planetaire vulkanen op het grondgebied van Tarsis. Het stijgt 5 km boven de gemiddelde breedtegraad van de planeet, en vulkanen bereiken 10-22 km. De berg Olympus ligt buiten het zicht, waardoor in het centrum Alba met een diameter van 1000 km stijgt.
Merkbare parallelle lineaire patronen, waarvan de vorming is geassocieerd met de tektonische spanningen van de convexiteit van Tarsis. Terwijl het magma zich in de eerste miljarden jaren opstapelde, strekte de korst zich uit. Later traden er fouten op door bodemdaling.
Hier zijn gecombineerde afbeeldingen die een gemeenschappelijk gebied (centrale ovaal) benadrukken. De kleuren vertegenwoordigen de hoogte van het landschap: paars en blauw zijn de laagste gebieden en rood, bruin en wit zijn hoog
Een paar dozijn kilometers vanaf de horizon kun je dunne wolkenlagen zien. Het was mogelijk om de vulkanen Uranus, de Kernavsky-koepel en de Tarsis-koepel te tonen. In diameter, uitgerekt over 60-150 km, en hoogte - 5-8 km.
