Je zou vaak artikelen tegenkomen die de kwaadaardige Nemesis uit de diepte van de ruimte haast om al het leven op aarde te vernietigen. Het klinkt eng, maar is er echt een bedreiging? En waarom noemde Nemesis de kwaadaardige tweelingzus van de zon?
Om te beginnen is Nemesis een theoretische dwergster, die wordt beschouwd als een satelliet van de zon. Het is een feit dat meestal sterren in paren worden geboren. Vele jaren konden wetenschappers niet begrijpen waarom de zon alleen draait. Er werd gesuggereerd dat er eerder een ster-partner was, waarmee iets gebeurde. Of deze ster bestaat nog steeds, alleen om de een of andere reden kunnen we hem niet vinden.
Vergelijkende grootte van Nemesis en de zon
Waar kwam de slechte tweeling vandaan? Het begon allemaal in de jaren tachtig, toen onderzoekers cycliciteit opmerkten bij het uitsterven van soorten op aarde. Het leek vreemd dat er elke 27 miljoen jaar massa-uitstervingen zijn. De cycliciteit en tijdsduur duiden op een herhalende astronomische invloed.
In 1984 suggereerde natuurkundige Richard Muller dat een rode dwerg de schuld moet krijgen van uitsterving, anderhalve lichtjaren van ons verwijderd. In latere theorieën voegden ze eraan toe dat Nemesis ook een witte of bruine dwerg kan zijn. En sommigen geloven dat we te maken hebben met een ster met een lage massa (slechts enkele malen massiever dan Jupiter). Maar wat is de connectie tussen Nemesis en massa-uitstervingen? De hypothese stelt dat Nemesis in zijn baanpassage objecten beïnvloedt in de Oortwolk, buiten de baan van Pluto. Er is een aanname: als Nemesis elke 27 miljoen jaar dichter bij de Oortwolk komt, kan het de kometen uit de bol duwen en ze naar de zon en de aarde richten. Een grote komeet stort neer op onze planeet, wat leidt tot massadood.
Nemesis geschatte baan
Bovendien wordt een duidelijke buitenrand waargenomen in de Oort-wolk, die kan worden "afgesneden" door de baan van Nemesis. Als bewijs wordt ook melding gemaakt van de dwergplaneet Sedna, waarvan het baanpad bijna 12.000 jaar duurt! Misschien zorgde de aanwezigheid van een duistere ster ervoor dat dit object zich op zo'n grote afstand van de zon bewoog.
Het is belangrijk om te begrijpen dat aartsvijand alleen in hypothesen bestaat. Wetenschappers discussiëren nog steeds over de vraag of uitstervingsgebeurtenissen op aarde een cyclisch proces zijn. Ook geloven onderzoekers dat de aartsvijand door de zwaartekracht aan de zon moet worden gebonden, maar het heeft geen significante invloed op de planeten van het zonnestelsel. Het is ongelooflijk moeilijk en zo'n baan kan nauwelijks stabiel blijven.
Artistieke interpretatie van Nemesis. Je ziet een rode dwerg, asteroïden en de zon (helder centraal punt). En waarom kunnen we Nemesis niet vinden? Met onze technologieën kun je miljarden lichtjaren bekijken, waarom niet rondkijken? Het feit is dat rode dwergen moeilijk te detecteren zijn vanwege hun saaiheid, en het zoeken naar bruine dwergen is zelfs nog moeilijker. In de buurt van de zon zijn er 173 bruine dwergen, maar ze zijn allemaal verder dan de veronderstelde afstand van Nemesis.
Er is ook het idee dat de zon in één exemplaar is gevormd en dat het systeem de rest van het materiaal heeft besteed aan het maken van gigantische planeten. We zijn op de hoogte van het bestaan van vier reuzen, maar ergens anders is er misschien nog een andere grote planeet buiten de Oortwolk, die zijn ijzige objecten kwalijk neemt.
Nemesis bestaat dus mogelijk helemaal niet. Of dit object is zorgvuldig verborgen voor wetenschappers, en bereidt zich voor om nog een slag te leveren aan het sterfelijk leven. In elk geval is er in de nabije toekomst geen gevaar voorzien, dus nieuws over de dreiging van de boze solaire tweeling kan veilig worden genegeerd.
