We begrijpen perfect dat alles in het universum vroeg of laat evolueert en sterft. Er zijn alleen sterren waarvan de evolutionaire overgang zo lang duurt dat deze de leeftijd van het universum zelf overschrijdt. Wat is de "eeuwige sterren"?
Het woord "eeuwig" zullen we citeren, omdat deze objecten op een dag zullen sterven. Maar het wachten zal ongelofelijk lang duren. Wij presenteren onder uw aandacht een prachtige groep sterren - rode dwergen. Dit is een evolutionaire stellaire tak, waar kleine en relatief koele stellaire objecten van de hoofdreeks zijn (met spectrale klasse M of K).
Meestal overschrijdt de massaliteit van rode dwergen niet meer dan 1/3 van de zon en daalt niet onder 80 Jupiter-massa's. De temperatuurindex van de fotosfeer stijgt tot 3500 K. Ze geven een kleine hoeveelheid licht vrij, dat is 10.000 keer minder dan bij zonne-energie.
Waarom worden rode dwergen soms "eeuwige sterren" genoemd? Het draait allemaal om hun evolutionaire ontwikkeling. Elke ster, afhankelijk van zijn massa en grootte, wordt omgezet in een specifiek object. De zon wordt bijvoorbeeld als een gele dwerg beschouwd, maar zal later toenemen en een rode reus worden. Dit proces duurt miljarden jaren.
Stadia van de evolutie van een ster
In rode dwergen is het transformatieproces veel langzamer. Deze stercategorie is niet in staat om thermonucleaire reacties in het centrum te activeren met de werking van helium, daarom zijn dergelijke objecten niet bedoeld om rode reuzen te worden. In plaats daarvan verspilt de ster zijn waterstofbrandstoftoevoer, verwarmd en gecomprimeerd in grootte. Dientengevolge zou de rode dwerg in een blauwe dwerg moeten veranderen. Maar dat is niet alles. Het laatste transformatiepunt zou een witte dwerg moeten zijn met een heliumkern (niet te verwarren met witte dwergen gemaakt na de dood van de rode reuzen). Het enige probleem is dat dit alles alleen in theorie wordt bestudeerd. Het komt erop neer dat de verbrandingssnelheid van waterstof in de kern van de rode dwerg te laag is. Meer specifiek, het kan biljoenen jaren duren.
Bedenk dat de leeftijd van het universum slechts ongeveer 13,8 miljard jaar is. Dat wil zeggen, rode dwergen hebben niet genoeg tijd gehad om het stadium van witte dwergen met heliumkernen te bereiken. Bovendien vonden de onderzoekers geen enkele vertegenwoordiger van blauwe dwergen (tussenstadium), dus deze categorie bestaat ook alleen in theorie.
Het blijkt dat rode dwergen eeuwige sterren kunnen worden genoemd. Sommigen geloven dat dit feit (de afwezigheid van voorbeelden van de transformatie van rode dwergen in blauw of wit) moet worden gezien als bewijs voor de uiteindelijke ouderdom van de ruimte.
De Hubble-telescoop wist de heldere gloed van de dichtstbijzijnde ster te vangen - Proxima Centauri
Interessant is dat de dichtstbijzijnde ster bij de zon ook als een eeuwige ster wordt beschouwd. Dit is een rode dwerg Proxima Centauri, ver van ons verwijderd op 4,22 lichtjaar. En de statistieken zeggen dat er heel veel eeuwige sterren in het universum zijn, omdat het aantal rode dwergen 30-50% van de andere ster-klassen beslaat.
