Na het verschijnen van sterachtige fragmenten van een ster iets eerder deze maand, schoten ze veel rapporten, waar verschillende redenen voor dit fenomeen werden geuit, en de oorzaak van "buitenaardse intelligentie" klonk het vaakst. De officiële studie suggereert dat dit slechts fragmenten van een komeet waren die vreemde uitbarstingen en vlekken veroorzaakten in de Kepler-telescoop in 2011 en 2013.
Het nieuws is eigenlijk niet zo onverwacht. Astronomen beschouwen het als het meest voorkomende verschijnsel van een komeet. Het SETI-project heeft al geprobeerd een aantal experimenten uit te voeren met behulp van een radioantenne, maar er konden geen signalen worden gedetecteerd. Wetenschappers voegen hieraan toe dat langere experimenten het mogelijk kunnen maken om op zijn minst enige gegevens van de Spitzer-ruimtetelescoop te krijgen.
Het Kepler-ruimtevaartuig scant de sterren om zelfs de geringste tekenen van andere planeten te vinden. Maar meestal maakt het apparaat een verkeerd beeld van verlichting en verduistering, wat het werk van astronomen enorm bemoeilijkt. Dit leidt tot speculatie en het samenvoegen van alle fragmenten van het materiaal van kometen, asteroïden en planeten.
Spitzer is handig omdat het in infrarood licht naar het universum kijkt. Dit is de perfecte set golflengten voor het waarnemen van een asteroïde. Kosmisch stof wordt weerspiegeld in het infrarood. Het onderzoeksteam gebruikte onmiddellijk gegevens van de NASA Survey Explorer. Als gevolg hiervan bleek dat de "gevoelige" Spitzer niet zo gevoelig was, omdat hij niets in het infrarood zag. Dat is de reden waarom veel objecten er waarschijnlijk net voorbij zijn gevaren. Sommigen van hen waren echter "koud", dat wil zeggen bedekt met ijs. Is het mogelijk? Waarschijnlijk wel.
"Misschien zijn veel komeetfragmenten die zich langs een bepaald lang traject bewegen rond een ster zo bevroren dat ze nooit door onze apparaten kunnen worden gezien", schreef NASA in een persbericht over het onderzoek. "De missie van de missie is om de kuddes te bestuderen, vooral grote kometen die niet werden geïdentificeerd in het verre 2011. Al in 2013 verbeterde de situatie, sommige komeetgezinnen begonnen infraroodlicht minder te blokkeren en konden deze detecteren.
De studie, geleid door Massimo Marengo van de Universiteit van Iowa, werd geaccepteerd voor publicatie in de Astrophysical Journal Letters.
