Er wordt aangenomen dat een buitenste ijslaag, de Oortwolk genaamd, geconcentreerd is rond het zonnestelsel. Het kan miljarden en biljoenen voorwerpen opleveren. Sommige zijn zo groot dat ze in de categorie dwergplaneten vallen. In contact met de voorbijtrekkende sterren, moleculaire wolken en de zwaartekracht van sterrenstelsels kunnen deze objecten in een spiraal of uit het systeem naar de zon snellen. Voor het eerst begonnen ze na te denken over het bestaan van de schaal in 1950, maar lange afstanden voorkomen diepgaand onderzoek.
Oort-cloudidentificatie
In 1950 suggereerde de Nederlandse astronoom Jan Oort dat sommige kometen die naar ons toekomen afkomstig zijn van een wolk van ijslichamen die 100.000 keer zo ver zijn als de afstand aard-zon (15 biljoen km). In het zonnestelsel kunnen twee soorten kometen worden waargenomen: met korte tussenpozen (enkele honderden jaren) van de Kuiper-riem en langere intervallen (banen die duizenden jaren duren) van de Oort-wolk.
Deze twee regio's verschillen in afstand en locatie. De Kuipergordel draait ongeveer in hetzelfde vlak als de planeten 30-50 keer verder van de aarde van de zon. Maar de Oort-wolk is een schaal die het hele systeem omringt en honderden keren verder weg is. Wolkkometen kunnen 3 lichtjaren van de zon reizen. Hoe verder ze gaan, hoe zwakker de zwaartekracht van de ster wordt. De aanwezigheid van andere sterren of wolken van moleculair gas kan hun baan gemakkelijk veranderen, door te gooien of naar de zon te duwen.
Artistieke visie op de Kuipergordel en Oortwolken
Er wordt geloofd dat het in de cloud leeft 2 biljoen. objecten voorgesteld door ijs van ammoniak, methaan en water. Vorming verscheen aan het begin van het zonnestelsel - dit zijn pure stukken van de vroege wolk, wat betekent dat kometen het materiaal dragen van het medium waarin de vroege aarde zich ontwikkelde. Toen goot de zwaartekracht stukjes stof en ijs en vormde grotere hemelse aangelegenheden. Maar de bewoners van de Oort-wolk waren anders. De zwaartekracht van grote planeten, zoals Jupiter, duwde het materiaal en dwong hen om in het buitenste deel van het systeem te blijven.
Komeet Hale-Bopp trok de aandacht van miljoenen toen ze uit de Oort-wolk reisde en langs de aarde liep voordat ze terugkeerde naar haar geboorteland
In 1996 passeerde Comet Hyakutake binnen 15 miljoen km van de aarde, waarmee hij een reis voltooide van 17.000 jaar geleden vanuit de afgelegen delen van de Oort-wolk. Een ander voorbeeld is Comet Hale-Bopp. Hij vloog op een afstand van 197 miljoen km en was 1,5 jaar beschikbaar voor inspectie. Beide objecten moesten de baan enorm veranderen tijdens het passeren van ons systeem. Er wordt aangenomen dat de originele Halley-komeet uit de wolk kwam, hoewel hij nu tot de Kuipergordel behoort. Wetenschappers hebben ook verschillende dwergplaneten gevonden die mogelijk tot de Oort-cloud behoren. De grootste is Sedna, die 3/4 van de parameters van Pluto in beslag neemt en 13 miljard kilometer verderop ligt en rond de zon draait gedurende 10.500 jaar. Onder andere zijn er 2006 SQ372, 2008 KV42, 2000CR105 en 2012 VP113 - kometen met een dekking van 50-250 km. In 2018 vonden we het object 2015 TG387, bijgenaamd Goblin.
