Waarom het zicht van astronauten verslechtert?

Waarom het zicht van astronauten verslechtert?

Lange ruimtevluchten lijken verwarring te veroorzaken met het zicht van de astronauten onder microzwaartekracht. Onderzoekers geloven dat de cerebrospinale vloeistof de schuld is.

Een paar maanden later, tijdens een halfjaarlijkse vlucht in de ruimte in 2009, kwam de Canadese astronaut Bob Sersk in moeilijkheden met het lezen van de laadlijsten op het International Space Station, die in het achtste punt van het lettertype worden afgedrukt. Om erachter te komen dat een ander bemanningslid aan hetzelfde probleem lijdt, gebruikten ze twee reeksen documentatie van hun visie terwijl ze in de ruimte waren.

Het ultrasone apparaat ontdekte dat de achterkant van de oogbol opgezwollen was en de oogzenuw gebogen was. De resultaten werden bevestigd op een MRI-scan gemaakt op de achtste dag na de landing. Daarna waren er ook kosmonauten die verslag deden van visusveranderingen nadat ze in de ruimte waren.

"We weten nog steeds niet wat dit probleem veroorzaakt", zei Sersk.

Onder de redenen noemt Sersk (niet alleen de kosmonaut, maar ook de arts) voeding, een toename van koolstofdioxide aan boord, die bloedvaten verwijdt of een toename van de intracraniale druk van het Advanced Resistive Exercise Device (ARED), die de bemanning helpt om vorm te blijven houden. Het apparaat kan tot 600 kilo stroom produceren, wat twee keer zoveel is dan zijn voorganger IRED.

Volgens een nieuwe studie kunnen visuele veranderingen worden veroorzaakt door volumeveranderingen in de heldere vloeistof van de hersenen en het ruggenmerg. Op aarde is cerebrospinale vloeistof (CSF) nodig voor het transport van voedingsstoffen en het verwijderen van afval, ondanks de positie van een persoon (liggen, zitten, staan). Maar in de ruimte verander je niet. Dat zegt hoofdauteur Noam Alperin, hoogleraar radiologie en biomedische technologie aan de Miller Medical School aan de universiteit van Miami.

Waarom het zicht van astronauten verslechtert?

Deze afbeelding uit 2012 toont een verandering in het rechteroog van de astronaut. Je ziet een fractuur van de oogzenuw en een afplatting op de achterkant van de oogbol (Radiological Society of North America).

"Op aarde houdt CSF (cerebrospinale vloeistof) rekening met drukveranderingen, maar het systeem is verward in de ruimte vanwege een gebrek aan verandering in houding," zei Alperin in een verklaring.

Hoewel onderzoek en innovatief, maar het verwijst naar een kleine groep mensen (niet zozeer vliegen in de ruimte). Astronauten op het ISS voerden 7 lange missies uit, maar de korte termijn (op het ruimtevaartuig) reciteert 9.

MRI werd voor en na de vlucht aan alle astronauten gedaan. Ze deden ook een in-orbit scan. Het bleek dat lange vluchten grote afvlakking van de oogbollen veroorzaken en meer uitpuilen van de oogzenuw.

Bovendien vonden ze veranderingen in het volume van CSF, zowel op de plaats van productie in de hersenen als in de oogzenuw in het deel van de schedel dat het oog in de gaten houdt. Het onderzoeksteam zegt dat tegenmaatregelen aan het begin van de missie moeten worden genomen om onherstelbare schade te voorkomen.

Waarom het zicht van astronauten verslechtert?

De Canadese astronaut Bob Serk is een van de eerste astronauten die tijdens zijn laatste ruimtevlucht in 2012 naar een oogprobleem keek. (NASA)

Begin oktober publiceerde NASA een persbericht over intracraniale druk. Toen Scott Kelly en Michail Kornienko de eenjarige missie (2015-2016) voltooiden, werd hun intracraniale druk geëvalueerd met apparaten voor het testen van vloeistofdruk en geluidsgolven geproduceerd in het binnenoor. Terwijl de missiegegevens worden geanalyseerd, zegt de NASA dat ze geen "pathologisch significante toename" van de intracraniale druk hebben gevonden, maar dit kan nog steeds de oorzaak van de visuele beperking zijn. Het bureau is van plan om dit probleem in meer detail over het ruimtestation met behulp van andere methoden (bijvoorbeeld echografie) aan te pakken.

"Er is een ophoping van hersenvocht in de ruimte achter de ogen. Maar we kunnen nog steeds niet de oorzaak vinden, "- zei Michael Stenger, verantwoordelijk voor visuele handicap en intracraniële druk van het bedrijf KBRwyle. "Verhoogde veneuze druk of veranderde lymfedrainage kan vloeistof achter het oog isoleren, waardoor compartimentsyndroom ontstaat."

Sersk (hij is gepensioneerd) zei van zijn kant dat het probleem moet worden opgelost voordat hij in de jaren 2030 een missie naar Mars zou sturen. Met het oog op moderne technologieën zal het maanden duren om in twee richtingen te reizen. En de bemanning moet zich prettig voelen. "Als een reis van 6 maanden invloed heeft op uw gezichtsvermogen, wat zal er dan in 2,5 jaar gebeuren?"

Opmerkingen (0)
Zoeken