Misschien kun je op de gepresenteerde foto ver zien van de grootste krater op de dwergplaneet Ceres, maar dit is een van de meest interessante voor wetenschappers.
Hoewel meestal alle aandacht is gericht op een grote krater van 92 kilometer in diameter of 57 mijl, die Occator heette (omdat er nog wat ijs in het midden van de vulkaan lag), heeft het toch afgeronde contouren, in tegenstelling tot de ongewone Haulani-krater veelhoekige vorm met een foto.
Bovendien moet gezegd worden dat Haulani een relatief jonge krater is. Dit wordt bewezen door aardverschuivingen rond zijn "rand" en verse grond. De verkregen informatie is erg belangrijk, omdat wetenschappers hiermee meer kunnen leren over de rotsen van de dwergplaneet Ceres.
"De krater Haulani gaf ons alle informatie die nodig was om het oppervlak van Ceres te bestuderen, een zeker succes", zegt Martin Hoffman, een NASA-co-onderzoeker die verantwoordelijk is voor het bewaken en bedienen van camera's op ruimtevaartuigen aan het Planck Institute for Solar System Research. "De bodem van de krater is beschermd tegen invloeden van buitenaf, dus het contrasteert zo scherp met de achtergrond van oudere stenen van het oppervlak."
Maar wat is de oorzaak van de veelhoekige vorm van de krater? Wetenschappers suggereren dat het antwoord ligt in de interne structuur van de planeet Ceres. Volgens NASA kunnen rechte randen, die zo duidelijk zichtbaar zijn langs de rand van de krater, het resultaat zijn van zowel externe als interne effecten. Haulani was algemeen bekend in wetenschappelijke kringen, de studie van de dageraad van NASA is nog steeds een uitgebreide studie van Ceres en zijn laaglanden, met een lengte van ongeveer 385 km of 240 mijl.
Planetaire wetenschappers raakten ook geïnteresseerd in de Occator-krater. Zijn eigenaardigheid is dat het de naam "verborgen schat" heeft gekregen. Hoewel het slechts 10 kilometer in diameter of 6 mijl is, konden de heldere, mysterieuze plekken in het bijzonder niet onopgemerkt blijven. Met Occator kunt u ook enkele interessante elementen in de structuur van Ceres zien. Aan één van de zijkanten bevindt het bodemmateriaal zich op een lager niveau van het oppervlak, wat diepe breuken en misschien zelfs grotten in de rots aantoont.
"Little Okkator kan een grote bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de wetenschap in de studie van het oppervlak van Ceres", aldus Chris Russell, NASA-onderzoekstoezichthouder aan de Universiteit van Californië, Los Angeles.
De drone zal zijn missie niet snel voltooien, omdat hij alle gegevens verzameld in meer dan een jaar moet verzamelen, waarna het ruimtevaartuig weer naar de aarde kan terugkeren. Het verkrijgen van dergelijke gedetailleerde kennis van Ceres, wetenschappers kunnen "lezen" als een open boek met betrekking tot de mythische werelden, want voordat de mensheid kon niet hebben gedacht dat het ooit dergelijke hoogten op het gebied van de ruimte zou kunnen bereiken, en nog belangrijker, in staat zijn om in detail het proces te begrijpen vorming van planeten.
