Onze Melkweg, hoewel het er heel mooi uitziet, maar in feite al onze meningen over de ruimte kan vernietigen.
Nu hebben astronomen besloten achter de grillige opeenhoping van sterren en stof te kijken om een echte galactische dierentuin te detecteren in een eerder onontgonnen gebied van de ruimte. Maar we hebben het niet alleen over een of twee sterrenstelsels. De onderzoekers gebruikten een nieuwe onderzoekstechniek waarbij de radiotelescoop Parkes, gevestigd in Australië, honderden niet-ontdekte sterrenstelsels vond.
"De Melkweg is zeker heel mooi, en het is natuurlijk heel interessant om ons eigen sterrenstelsel te bestuderen, maar het blokkeert de beoordeling van meer verre sterrenstelsels erachter", zei Lister Staveley-Smith van de University of Western Australia en het International Centre for Radio Astronomy Research (ICRAR) .
Een totaal van 883 sterrenstelsels werden geïdentificeerd op 250 miljoen lichtjaren van de aarde, waarvan een derde nog nooit eerder gezien is. Ze bevinden zich allemaal in de 'vermijdingszone', in de regio van de ruimte, die in de regel niet toegankelijk is voor telescopen die ruimte buiten de Melkweg bestuderen.
Team Staveley-Smith onderzoekt de mysterieuze "Great Attractor" - een ruimte die de lokale sterrenstelsels (inclusief de Melkweg) verstevigt met een enorme zwaartekracht die overeenkomt met een miljoen miljard zonnen. Er zijn verschillende bevredigende verklaringen voor het fenomeen, maar een recensie vanwege de Melkweg zal een cruciaal stuk toevoegen aan de ruimtespuzzel. "We begrijpen niet echt wat de oorzaak is van deze zwaartekrachtversnelling op de Melkweg of waar het vandaan komt", zei Staveley-Smith in een persbericht van ICRAR. "We weten dat er in dit gebied verschillende zeer grote verzamelingen van sterrenstelsels zijn, die we clusters en superclusters noemen. En onze hele Melkweg komt op hen af met een snelheid van meer dan twee miljoen kilometer per uur. "
Zijn team heeft drie dichte clusters van sterrenstelsels (NW1, NW2 en NW3) in kaart gebracht en twee nieuwe (CW1 en CW2), die een massale stroom van sterrenstelsels in deze richting kunnen veroorzaken.
"We gebruikten verschillende methoden, maar alleen dankzij radiowaarneming konden we door een dikke laag stof en sterren dringen", zei co-auteur René Kraan-Korteweg van de Universiteit van Kaapstad. "Gemiddeld bevat een sterrenstelsel 100 miljard sterren, dus de zoektocht naar honderden nieuwe melkwegstelsels, verborgen achter de Melkweg, van enorme massa, was pas onlangs begonnen."
