Evenals de sterren die hun sterrenstelsels kunnen verlaten en reizen door de intergalactische ruimte, hebben astronomen maar liefst 11 sterrenstelsels ontdekt die zwaartekrachtsturbulentie hebben ondergaan en uit hun eigen clusters in intercluster-ruimte zijn gegooid.
"Deze sterrenstelsels hebben een eenzame toekomst - om te worden verdreven uit een cluster van sterrenstelsels," zei Igor Chilingaryan, een astronoom van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics en Moscow State University.
Ontsnapte sterren kunnen uit hun sterrenstelsels worden uitgeworpen als ze met een hogere snelheid reizen dan de kosmische snelheid van de melkweg. Om een ster de melkweg te laten verlaten, is het noodzakelijk dat de snelheid 537 km / s is (meer dan 1,2 miljoen mijl per uur!).
Zodoende kun je je voorstellen wat de snelheid zou moeten zijn, zodat de hele cluster de grenzen van het melkwegcluster zou kunnen verlaten. Het is vanaf 3000 km / s (6000000 mijl per uur!), Afhankelijk van de massa van het cluster.
11 weggelopen sterrenstelsels werden toevallig gevonden toen Chilingaryan en co-onderzoeker Ivan Zolotukhin van het Instituut voor Astrofysisch en Paleontologisch Onderzoek en de Moskouse Staatsuniversiteit data verwerkten die verkregen waren met behulp van het Sloan Digital Sky Survey project en de GALEX orbitale ruimtetelescoop. Deze kleine sterrenstelsels zijn zeldzaam, maar onderzoekers waren in staat 200 voorheen onbekende compacte elliptische sterrenstelsels te detecteren, waarvan er 11 alleen waren gelokaliseerd en gescheiden waren van het galactische cluster. En ze bewogen heel, heel snel.
"Het eerste dat we ontdekten, waren compacte elliptische sterrenstelsels in een cluster, dat was wat we zochten, maar daarna hebben we de zoektocht uitgebreid en iets vreemds gevonden," zei Zolotukhin.
En dus, hoe kwamen deze kleine sterrenstelsels, die ongeveer 1000 keer kleiner zijn dan onze eigen melkweg, zo ver van huis af?
Onderzoekers geloven dat een vergelijkbaar zwaartekrachtmechanisme, dat aanleiding geeft tot weggelopen sterren, kan worden toegepast op deze elliptische sterrenstelsels.
"We vroegen ons af hoe dit kon worden verklaard? Het antwoord was simpel: driedubbele interactie," zei Chilingaryan.
Triple-interactie is een gebeurtenis waarbij een ster van een binair paar te dicht bij een zwart gat afwijkt. Dan krijgt de ster extra versnelling en wordt hij uit een gravitationele bankschroef getrokken. In het geval van een compact elliptisch stelsel wordt dit effect bereikt door interactie met het oorspronkelijke, grotere sterrenstelsel.
