NASA ontving een beeld van de ster Zeta Ophiuchus van de Spitzer-ruimtetelescoop, in het infrarode beeld is een stellaire wind zichtbaar die wordt weerkaatst door een gloeiend spinneweb van draden dat uit een snel bewegende ster stroomt.
Kun je de boomstammen in het bos niet zien? Hetzelfde kan gezegd worden over onze Melkweg, waar sterwolken van stof erg dicht zijn, dus het is erg moeilijk om objecten binnen de Melkweg te zien. Tegenwoordig hebben astronomen de benodigde apparatuur om de golflengte te onderscheiden, het blijkt dat een bepaald type sterren zijn aanwezigheid in flitsen 's nachts benadrukt door interactie met het interstellaire medium.
"In het centrum van de melkweg is heel veel dat we niet weten, maar we willen weten," zegt Idan Ginzburg, van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics en hoofdauteur van studies die worden geaccepteerd voor publicatie in de maandelijkse records van de Royal Astronomical Society. "Met behulp van een nieuwe techniek denken we dat we sterren kunnen vinden die we nog nooit eerder hebben gezien," voegt hij eraan toe.
De meeste sterren in de galactische kern blijven voor altijd verborgen, de snelheid van de ster overschrijdt altijd de snelheid van het geluid en genereert krachtige schokgolven die door gas en stof gaan. Deze interactie wordt versneld door elektronen, ze genereren op hun beurt een bepaald type straling, "synchrotronstraling" genoemd, die kan worden gedetecteerd door de gevoelige laboratoria van de aarde. "In zekere zin zijn we op zoek naar het kosmische equivalent van een geluidsaanval vanuit een vliegtuig", zegt Ginzburg. Inderdaad, een supersonisch vliegtuig beweegt sneller dan de snelheid van geluid in een atmosfeer van gassen. Het geluid van de "boom" is het geluid van een atmosferische schokgolf die langs je locatie raast. In het geval van een supersonische ster wordt een schokgolf gegenereerd in het gebied van radio-emissie, waarbij de locatie van de ster wordt benadrukt, maar de ster beweegt veel sneller dan een supersonisch vlak.
Om een schokgolf te ontvangen, moet de ster bewegen met een snelheid van duizenden kilometers per seconde (een supersonisch vliegtuig doorboort de snelheid van het geluid bij een versnelling van 1235 km / u). Over het algemeen overschrijden sterren in onze Melkweg zelden een bepaalde snelheidsdrempel, maar in de kern, waar het supermassieve zwarte gat (Strelets A genaamd), worden sterren versneld naar verbluffende snelheden.
Als een zwerm bijen die rond een onzichtbaar punt vliegen, naderen de sterren elkaar, in een baan om het sterrenbeeld Boogschutter, het zwarte gat versnelt met duizenden zwaartekrachten deze sterren met duizenden kilometers per seconde, terwijl ze een krachtige "geluidsbarrière" genereren die we kunnen detecteren. Ginzburg en zijn team hebben al kanshebbers voor de sterren waarvoor ze hun methode willen testen. De ster bekend als S2 - creëert een sterk infraroodsignaal, ondanks de dikke stofwolken in de kern. Verwacht wordt dat S2 zo dicht mogelijk bij het sterrenbeeld Boogschutter staat en ergens aan het einde van 2017 of aan het begin van 2018, en de radio astranauten zullen vooral geïnteresseerd zijn in de schokgolf. "S2 zal onze lakmoesproef zijn, als we radiogolven zien, kunnen we deze methode gebruiken om kleine en donkere sterren te vinden die op geen enkele andere manier te zien zijn," zei co-auteur Avi Loeb.
