Lava tube Skylight op Mars. Ter vergelijking, in de buurt van Boeing 747
Als je het buitenaards leven niet op het oppervlak kunt vinden, moet je toegeven dat het 100% afwezig is of zelfs dieper gaat. We hebben nog niet de mogelijkheid om menselijke missies te sturen, maar je kunt hulp vragen aan de drone!
In de lavabuizen
De beroemdste maan-lavabuizen
Op aarde kun je een enorm aantal locaties met lavabuizen vinden. Dit zijn gaatjes achtergelaten na lavastromen. Herinner lange gangen met verschillende diameters eraan. Ze worden gevormd wanneer de oppervlaktelava-laag in contact komt met lucht en afkoelt, transformerend in een vaste structuur.
Op onze planeet zijn lavabuizen geschikt voor een breedte van 14-15 m, dus excursie- of onderzoeksgroepen kunnen vrij naar binnen gaan en halt houden. Ze moeten worden doorzocht op een diepte van 1-15 m en ze zijn in staat om tientallen kilometers lang uit te rekken. Bijvoorbeeld, in de buurt van de vulkaan Mauna Loa (Hawaii) is er een lavabuis, die zich uitstrekt naar de oceaan gedurende 50 km!
Er zijn ook hele systemen van lavabuizen, waaronder takken. Een van de systemen in Australië heeft bijvoorbeeld 20 buizen, waarvan de grootste in diameter 2 m is. Dit is echter niet het hoogtepunt van de aarde, maar een algemene functie die op veel planeten en satellieten wordt aangetroffen.
Waar precies? Neem tenminste Mars en de maan die ons interesseren. In lengte strekken ze zich uit over honderden meters, en in dikte - 10 m. De grootste en meest duurzame worden zelfs beschouwd als toekomstige woningen van de kolonisten. Dit is echt handig, Vedic is veel gemakkelijker om te bouwen in de afgewerkte holte dan om een kolonie helemaal opnieuw te maken. Bovendien bevinden ze zich onder het oppervlak, waar mensen worden beschermd tegen botsingen met meteorieten, kosmische straling en extreme temperaturen.
"Martiaanse grotten en lavabuizen"
Toegang tot de Martiaanse grot
De MRO-orbiter maakte een opening in een grot in het zuidoostelijke deel van Mount Peacock, een grote vulkaan in de provincie Farsis. Een uitsparing in de breedte verlengt 180 m.
Mysterieuze Martiaanse klaring
De foto van de MRO toont een opening in de grot met een breedte van 35 m en een diepte van 20 m. De grotten vormen zich vaak in vulkanische gebieden wanneer de lavastromen stollen van bovenaf maar blijven stromen onder de harde korst.
Seven Martian Caves
In zes shots van het ruimtetuig Mars Odyssey kun je zeven gaten in het oppervlak van Mars bekijken op de noordelijke helling van de Arsia-vulkaan op 9 graden zuiderbreedte en 239 graden oosterlengte. De diameter van de uitsparing beslaat 100-225 m.
Deep Martian Hole
Deze functie op de rode planeet is de ingang naar de grot. Het ligt ten noordoosten van de berg Arsia, een van de vier grote Martiaanse vulkanen in de regio Farsid.
Microben (of astronauten) kunnen zich verbergen in de Martiaanse grotten.
Op Mars kunnen grootschalige verborgen grotten onder het oppervlak bestaan. Onderzoekers geloven dat dergelijke structuren kunnen dienen als een toevluchtsoord voor toekomstige kolonisten. Ze kunnen ook sporen van het oude leven verbergen.
Grot aan de kant van de vulkaan
De MRO-orbiter fotografeerde een gat op de hellingen van de gigantische Martiaanse vulkaan, de berg Arsia. Volgens de parameters lijkt het gat op een voetbalveld en de diepte is zo groot dat het niet wordt verlicht door de zon. Verwoeste lavabuis op Mars
De MRO-orbiter fotografeerde een trog in het midden van de vallei op het grondgebied van Tartarus Colles. Wetenschappers geloven dat de structuur oorspronkelijk een holistische lavabuis was.
Samengevouwen Martian Lava Tube
Op de foto van het ruimteschip Mars Global Surveyor zie je de lava dicht bij de top van de berg Ascas. Het intermitterende kanaal dat door de bovenste helft van het frame loopt, is een opgevouwen lavabuis.
Zevende klassers kijken naar de Martiaanse grot
California zevende klassers vonden deze formatie op Mars tijdens het bestuderen van foto's van het ruimtetuig Mars Odyssey. Een bijzonderheid op Mount Peacock is een gat in de ondergrondse lavabuis.
Drones starten
Onlangs dachten NASA-vertegenwoordigers: als mensen lava-tunnels willen gebruiken als verblijfplaats, waarom dan niet de buitenaardse wezens gebruiken? Dat wil zeggen, potentiële organismen kunnen zich verbergen onder de oppervlakte (zelfs als ze niet super geavanceerd zijn in intelligentie) of sporen van oude buitenaardse beschavingen worden opgeslagen.
Hoe het te controleren? Drones! Ze zijn compact, eenvoudig te beheren en niet duur om te ontwikkelen. Onlangs kon de technologie testen in IJsland, waar ze een goed resultaat behaalden. De voertuigen zullen niet blind handelen, omdat het LiDAR-systeem (gebruikt in het IJslandse project), dat pijpen en ijsformaties onder het oppervlak scant, te hulp schiet. Hiermee kunt u nauwkeurige kaarten in 3D maken. Hetzelfde kan worden gedaan op de maan of op Mars. En de taak duurt minuten. Natuurlijk kan het project niet zonder aanpassing. Als nu drones propellers gebruiken, dan is het noodzakelijk om ze over te brengen naar krachtige, maar miniatuurmotoren. Het belangrijkste is dat ze zich overgeven aan controle bij lagere zwaartekrachtniveaus van Mars of de maan. Het is ook belangrijk om meer autonomie toe te voegen, zodat ze omgaan met kritieke situaties terwijl het signaal tussen werelden wordt getransporteerd.
Postscript
Terwijl het project zich in het stadium van ideeën en discussie bevindt, bevestigen succesvolle aardemissies een groot potentieel. Onderzoekers geloven dat als de slangen verstoken zijn van het leven of de fossielen, er mogelijk water is dat kan worden gebruikt om raketbrandstof te ontwikkelen wanneer het vanuit andere werelden wordt gelanceerd.
