De SuperTIGER-bal wordt opnieuw gelanceerd om zware kosmische deeltjes te bestuderen

De SuperTIGER-bal wordt opnieuw gelanceerd om zware kosmische deeltjes te bestuderen

Op 1 december werd de SuperTIGER meegenomen naar het dek van een vrachtgebouw 2 op het McMurdo-station (Antarctica) om te testen of hij klaar was voor de tweede vlucht. Op de achtergrond is Mount Erebus. Het is de meest zuidelijke actieve terrestrische vulkaan.

Een team van wetenschappers in Antarctica bereidt zich voor om een ​​ballon SuperTIGER te lanceren - een hulpmiddel voor het verzamelen van gegevens over kosmische straling. Dit zijn hoog-energetische deeltjes die elke dag in de atmosfeer van de aarde doordringen. Een specifiek instrument bestudeert zeldzame zware kernen, die informatie bevatten over waar en hoe kosmische straling wordt versneld tot bijna lichtsnelheid.

Als alles in orde is met het weer, wordt de lancering gehouden op 10 december. De eerste vlucht duurde 55 dagen. De bal wordt specifiek vrijgegeven voor een lange tijd, omdat de deeltjes slechts een klein deel van de kosmische stralen vormen.

De meest voorkomende deeltjes zijn protonen (90%), heliumkernen (8%) en elektronen (1%). SuperTIGER is afgestemd om te zoeken naar de zeldzaamste superzware kernen buiten ijzer, van kobalt tot barium.

Zware elementen, zoals goud, worden gevormd door speciale processen in de sterren. SuperTIGER probeert te begrijpen hoe en waar het gebeurt. Wanneer een kosmische straal de kern van een atmosferisch gasmolecuul raakt, exploderen beide in subatomaire fragmenten. Sommige van de secundaire deeltjes vallen naar de aarde, waardoor wetenschappers zichzelf kunnen bestuderen. Maar ze vormen ook een obstructieve achtergrond die kan worden overwonnen met een bal op een hoogte van 40.000 m. De meest massieve sterren creëren ijzer in hun kernen, waarna ze exploderen in de vorm van supernova's, en materiaal in de ruimte vrijgeven. De explosies vormen ook de voorwaarden voor een korte-termijn intense flux van subatomaire deeltjes - neutronen. Velen van hen "plakken" aan de klier en sommige breken uiteen in protonen.

Supernova-golven creëren versnelling, waardoor deeltjes hoog energetische kosmische straling worden. Naarmate de schokgolf groter wordt, worden deeltjes vastgehouden en versneld. Het algehele beeld is beschikbaar dankzij tientallen jaren onderzoek en het gebruik van TIGER. Ongeveer 20% van de kosmische straling kwam van massieve sterren en 80% van interstellair stof en gas.

Neutronensterren zijn de dichtste objecten die beschikbaar zijn voor directe studie. Ze roteren om elkaar heen in binaire systemen en laten zwaartekrachtsgolven uitzenden. Ze elimineren ook de orbitale energie, waardoor de sterren dichterbij komen en samenvloeien.

Theoretici geloven dat dergelijke gebeurtenissen zo verzadigd zijn met neutronen dat ze verantwoordelijk kunnen zijn voor het creëren van de meest kosmische stralen rijk aan neutronen. Op 17 augustus namen de Fermi-telescopen en LIGO de eerste licht- en zwaartekrachtgolven op vanuit instortende neutronensterren. Spitzer en Hubble bevestigden de aanwezigheid van een groot aantal zware elementen. De dominante bron is te vinden met de lancering van SuperTIGER.

Opmerkingen (0)
Zoeken